9 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o zmianie zakresu obowiązywania Konwencji o prawach dziecka, przyjętej dnia 20 listopada 1989 r. w Nowym Jorku (druki nr 490 i 700).

Poseł Małgorzata Sekuła-Szmajdzińska:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowni Państwo! W imieniu Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej przedstawiam stanowisko wobec projektu ustawy o zmianie zakresu obowiązywania Konwencji o prawach dziecka, przyjętej 20 listopada 1989 r. w Nowym Jorku.

    Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło konwencję, której inicjatorem, co warto podkreślić i o czym dzisiaj już też była mowa, była Polska. Już w latach 40. XX w. nasz kraj prezentował stanowisko, że prawa człowieka należy także odnosić do dzieci. A inicjatorem konwencji staliśmy się w latach 70. Podkreślam ten fakt również ze względu na osobę pana profesora Adama Łopatki, o którym już dziś mówiliśmy. Pamiętajmy o tym, że prof. Adam Łopatka, jako przewodniczący grupy roboczej, był autorem podstawowych zapisów konwencji. Ratyfikując konwencję, Polska zgłosiła zastrzeżenia do art. 7 i 38, co nastąpiło w wyniku normalnego, niezabronionego przez konwencję procesu, pozwalającego każdemu państwu wyrazić swą wolę w odniesieniu do przepisów konwencji.

    Zastrzeżenie do art. 7 miało służyć uniknięciu dowolnych interpretacji warunku realizacji prawa dziecka przysposobionego do poznania swoich biologicznych rodziców bez odpowiedniego uwzględnienia dobra dziecka. Natomiast zastrzeżenie dotyczące art. 38 stanowiło, że o granicy wieku, od której dopuszczalne jest powoływanie do służby wojskowej (lub podobnej) oraz uczestnictwo w działaniach zbrojnych, rozstrzyga prawo RP, a granica ta nie może być niższa niż przewidziana w art. 38 konwencji.

    W związku ze zmianami wprowadzonymi w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, w prawie o aktach stanu cywilnego, a także z rosnącym stanem wiedzy społeczeństwa na temat treści przepisów zawartych w konwencji, istnieje potrzeba wycofania zastrzeżenia do art. 7, co od dawna postuluje np. rzecznik praw dziecka.

    To samo dotyczy również art. 38 konwencji, bowiem polskie prawo w pełni realizuje jego postanowienia, a nawet więcej, przepisy traktujące o wieku powoływania do służby wojskowej oraz uczestnictwie w działaniach zbrojnych są znacznie korzystniejsze niż te, do których zobowiązuje konwencja. Na marginesie trzeba dodać, że rozstrzygnięcia konwencji w tym zakresie miały służyć przede wszystkim dzieciom z Afryki. O tym powinniśmy pamiętać.

    Proponowane zmiany spowodują, że Polska będzie w pełnym zakresie związana postanowieniami art. 7 i 38 konwencji, za czym mój klub się opowiada. Dziękuję. (Oklaski)