12 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Infrastruktury o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz ustawy o drogach publicznych (druki nr 541 i 686).

Poseł Piotr Babinetz:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwości wobec poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz ustawy o drogach publicznych (druk nr 541) oraz wobec sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej i wreszcie sprawozdania Komisji Infrastruktury.

    Projekt niniejszej nowelizacji ma na celu uaktualnienie niezwykle ważnego projektu - zapewnienia poszerzenia dostępu do telekomunikacji, w tym przede wszystkim dostępu do szerokopasmowego Internetu, poprzez m.in. opracowanie prawno-ekonomicznych warunków budowy sieci nowej generacji. Było to oczywiście głównym celem ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych z dnia 7 maja 2010 r. Ale w ciągu już ponad dwóch lat jej obowiązywania pojawiły się jednak problemy ze stosowaniem niektórych z jej postanowień, w szczególności dotyczących decyzji o lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, możliwości wykorzystania istniejącej infrastruktury telekomunikacyjnej oraz zasad związanych z realizacją obowiązku lokalizacji kanałów technologicznych w przypadku przebudowy drogi przez zarządcę.

    Projektowana nowelizacja ustaw: o rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz o drogach publicznych ma na celu usunięcie wszelkich wątpliwości związanych ze stosowaniem przepisów ustawy z dnia 7 maja 2010 r., a tym samym umożliwienie rozwoju konkurencji na rynku telekomunikacyjnym, a także sprawnego prowadzenia inwestycji telekomunikacyjnych oraz drogowych.

    Zaproponowane w projekcie nowelizacji zmiany dotyczą m.in. definicji regionalnej sieci szerokopasmowej oraz podmiotu wykonującego zadania z zakresu użyteczności publicznej, zasad sporządzania przez prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej okresowej inwentaryzacji infrastruktury telekomunikacyjnej, unormowania łącz telekomunikacyjnych oraz zasad lokalizowania regularnych sieci szerokopasmowych. Projekt zawiera również mniejsze zmiany w ustawie o drogach publicznych, w ustawie o gospodarce nieruchomościami i ustawie Prawo telekomunikacyjne. Szczegółowe zapisy zaproponowane w omawianym projekcie przedstawili już przedmówcy, ja skupię się na niektórych uwagach i wątpliwościach Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość.

    W art. 29 zmienianej ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych nie zdecydowano jednoznacznie o jawności danych, szczególnie danych o inwestycjach podmiotów publicznych, ani o stopniu ich anonimizacji i agregacji pozwalającym na ujawnienie danych w celu uniknięcia dublowania sieci oraz zapewnienia efektywności dysponowania środkami publicznymi. Nie zdecydowano także o koordynacyjnej roli prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, który na podstawie posiadanych wiarygodnych danych o planowanych inwestycjach przedsiębiorców mógłby wiążąco wpływać na inwestycje ze środków publicznych (ograniczać je lub decydować o ich suplementarnym czy wspierającym charakterz). Prawdopodobnie wobec takich w naszym przekonaniu usterek w przedłożonych zapisach wprowadzenie odpowiednich przepisów dotyczących zakresu jawności i funkcji koordynacyjnej byłoby godne rozważenia.

    Z kolei w ustawie Prawo telekomunikacyjne w art. 139 przedłożony projekt nowelizacji opisuje obowiązki operatorskie dotyczące budynku i infrastruktury. Jednakże, co jest bardzo ważne, w świetle powyższego projektu nie jest jasne, w jakich okolicznościach operator będzie udostępniał budynek, nie będąc jego właścicielem ani dysponentem. O ile pozostawić należy dostęp do nieruchomości, to prawdopodobnie powinien być to dostęp właśnie do nieruchomości, a nie do budynku. Dostęp ten został ograniczony z powodu przesłanek związanych m.in. z ochroną środowiska, a przecież przynajmniej w zakresie dostępu do budynków, o ile w ogóle operator miałby świadczyć taki dostęp, powinien być on uzależniony także od względów ekonomicznych i technicznych. Natomiast w kwestii doprowadzenia przyłącza telekomunikacyjnego lub wykonania w budynku instalacji telekomunikacyjnej budynku, o ile nie jest możliwe wykorzystanie istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego lub istniejącej instalacji telekomunikacyjnej budynku lub do budynku nie jest doprowadzone takie przyłącze lub budynek nie jest wyposażony w taką instalację, uważamy, że najprawdopodobniej logiczne byłoby, gdyby taki obowiązek spoczywał na właścicielu budynku lub innych jego dysponentach, a nie na operatorze, chyba że to operator jest dysponentem budynku. Wreszcie generalnie w przypadku powyższych zapisów rodzi się wątpliwość, czy takie ich formułowanie nie powoduje nadmiernych ułatwień dla inwestora, poprzez również przedsiębiorcę telekomunikacyjnego - operatora, kosztem praw właściciela nieruchomości i konkretnych budynków.

    Mamy jeszcze kilka innych uwag i wątpliwości, ale to właśnie te przedstawione powyżej, a szczególnie obawa o możliwość naruszenia prawa właścicieli budynków, o nadmierną ingerencję w prawo własności poprzez treść nowelizacji art. 139 ustawy Prawo telekomunikacyjne wywołuje nasz niepokój. O tym problemie wspomniał zresztą przed chwilą poseł sprawozdawca.

    Przyjmujemy za istotną potrzebę nowelizacji w postaci znacznej części przedłożonych zapisów, w tym przede wszystkim nowelizację ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Rzeczywiście również uważamy, że konieczne jest wspieranie dostępu Polaków do szerokopasmowego Internetu, że jest to pilne wyzwanie cywilizacyjne. Z drugiej strony część zapisów proponowanej (Dzwonek) dziś ustawy budzi nasze wątpliwości, szczególnie mamy obawy co do niebezpieczeństwa ingerencji w prawo własności.

    Wobec tego Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość wstrzyma się od głosu w trakcie głosowania przez Wysoką Izbę nad przedłożonym projektem ustawy. Dziękuję bardzo. (Oklaski)