Poseł Krzysztof Lipiec:

    ˝Byłaś dla nas radością i dumą, / jak stal prężna, jak żywioł surowa, / ustom - pieśnią, sercu - krwawą łuną, / Armio Krajowa˝

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przed 70 laty w dniu 14 lutego 1942 r. rozkazem naczelnego wodza generała Władysława Sikorskiego działający w konspiracji od pierwszych dni wojny Związek Walki Zbrojnej został przemianowany na Armię Krajową. Z tej okazji w bardzo wielu miejscach w naszym kraju odbywały się uroczystości, w których z roku na rok uczestniczy niestety coraz mniejsza liczba żołnierzy Armii Krajowej, największej niewątpliwie konspiracyjnej armii w historii ludzkości, armii, która była przecież armią Polskiego Państwa Podziemnego. Dostąpiłem tego zaszczytu, że dane mi było uczestniczyć w takiej właśnie uroczystości w Kielcach, stolicy regionu świętokrzyskiego, który był przecież swoistym matecznikiem Armii Krajowej. To przecież tam walczyli Ponury, Nurt, Szary i tak wielu innych wspaniałych dowódców i żołnierzy.

    Dziś, 70 lat od powstania Armii Krajowej, jako poseł na Sejm wolnej Rzeczypospolitej Polskiej i jako syn ziemi świętokrzyskiej i syn żołnierza Armii Krajowej chcę stąd, z polskiego Sejmu złożyć hołd wszystkim niezłomnym bojownikom o niepodległość Najjaśniejszej Rzeczypospolitej, którzy wstępując w szeregi Armii Krajowej, ślubowali na krzyż wierność Polsce i jej legalnym władzom i tym ślubom pozostawali wierni do końca, nie szczędząc ani zdrowia, ani krwi własnej.

    Trudno tę wdzięczność wyrazić słowami, ale z pewnością warto o tym mówić i do naszych rodaków, i do całego świata, że nie byłoby wolnej i niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej, gdyby nie wielkie dzieło walki o nią podjęte w latach II wojny światowej przez wierną polskiej państwowości legalną polską armię - Armię Krajową.

    Dziś w wolnej Polsce powinniśmy tę naszą wdzięczność okazywać także za to, że walka ta nie ustała również wtedy, kiedy cały demokratyczny świat cieszył się ze zwycięstwa nad znienawidzoną ideologią nacjonalistycznego faszyzmu, a my w Polsce musieliśmy nadal zmagać się w walce o zachowanie naszej narodowej tożsamości, przeciwstawiając się podporządkowaniu naszego państwa porządkowi jałtańskiemu. To właśnie za tę walkę tak wielu niezłomnych żołnierzy Armii Krajowej winni jesteśmy im wdzięczność i wieczną pamięć nie tylko jako obywatele wolnej Rzeczypospolitej Polskiej, ale także jako mieszkańcy zjednoczonej Europy.

    Warto o tym pamiętać nie tylko z okazji tak doniosłych rocznic. Warto o tym pamiętać i uczyć tej pamięci młode pokolenia naszych rodaków. A w czasie, kiedy ogranicza się w polskich szkołach nauczanie naszej narodowej historii, nie jest to zadanie łatwe, ale konieczne do wykonania, aby urzeczywistniły się do końca słowa pieśni, które przywołałem już na początku mojego wystąpienia: ˝Nas nie stanie, lecz Ty nie zaginiesz./ Pieśń Cię weźmie, legenda przechowa./ Wichrem chwały w historię popłyniesz,/ Armio Krajowa˝. Dziękuję bardzo. (Oklaski)