Poseł Krzysztof Lipiec:

    Dziękuję bardzo.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wysoki Sejm raczy przyjąć do wiadomości, że miasto Zawichost na ziemi sandomierskiej w województwie świętokrzyskim na mocy dekretu Stolicy Apostolskiej ma swoją patronkę - błogosławioną Salomeę, dziewicę, księżną polską z XIII w. O tym doniosłym wydarzeniu ogłoszono w Zawichoście w dniu, kiedy Kościół wspominał błogosławioną Salomeę 19 listopada 2012 r. podczas uroczystego nabożeństwa, które celebrował biskup sandomierski ksiądz Krzysztof Nitkiewicz.

    Warto wspomnieć tę zacną postać błogosławionej Salomei. Urodziła się w roku 1211 bądź 1212. Już w wieku dziecięcym, bowiem w wieku 6 lat, znalazła się w centrum polityki, albowiem została zaręczona z księciem węgierskim Kolomanem w imię dobrych stosunków polsko-węgierskich, w imię podtrzymania pokoju polsko-węgierskiego. W wieku 8 lat osiadła wraz ze swoim mężem na tronie halickim. Wkrótce po przegranej bitwie z księciem Nowogrodu Mścisławem musieli bardzo szybko opuścić Halicz. Wrócili na Węgry.

    Książę Koloman w 1241 r., po bitwie z Tatarami, stracił życie. Księżna z Węgier powróciła do Polski. I chociaż była wielce szanowana przez swojego młodszego brata, księcia Bolesława Wstydliwego, który otaczał ją troskliwą opieką, postanowiła wstąpić do zakonu. I to właśnie książę Bolesław Wstydliwy w 1245 r. ufundował w Zawichoście klasztor Klarysek, do którego wstąpiła Salomea.

    Warto z tego miejsca, z trybuny Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, pogratulować mieszkańcom Zawichostu, którzy za swoją patronkę obrali błogosławioną Salomeę, jak wspominałem, księżnę, która była mocno związana z Zawichostem. Z tego miejsca trzeba złożyć życzenia wspólnocie zawichojskiej, oby za przyczyną swojej patronki, za jej wstawiennictwem dzielnie sprostała wymogom chwili i dbała o rozwój swojego grodu.

    Z całą pewnością nie byłoby to możliwe, gdyby nie starania miejscowego proboszcza ks. kanonika Marka Rusaka i burmistrza Zawichostu pana Tomasza Siwka. To oni sprawili, najpierw namówili radę miejską, a później biskupa sandomierskiego, aby ten wystąpił do Stolicy Apostolskiej o dekret. Jestem przekonany, że te wydarzenia z minionego poniedziałku w Zawichoście na trwałe zapiszą się w historii tego miasta, w historii ziemi świętokrzyskiej. Dziękuję bardzo. (Oklaski)