3 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw (druki nr 2085 i 2471).

Poseł Piotr Paweł Bauć:

    Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! Jedna pocieszająca informacja, jaką tutaj pani minister przedstawiła, to kwestia niekonstytucyjności opłaty za studia i natychmiastowej reakcji ministerstwa. Szkoda, że nie zrobiliśmy tego na posiedzeniu komisji, ale lepiej późno niż wcale, a to późno wcale nie było tak późno. Wiemy, że już niektóre uczelnie zaczęły podejmować takie uchwały, że odstępują od pobierania opłaty z drugi i kolejny kierunek. Oczywiście to są autonomiczne działania uczelni, ale faktycznie wsparcie odpowiednią legislacją potwierdzi słuszność ich działania. Natomiast analizując zmianę ustawy o szkolnictwie wyższym, znajduje się tam jednak jeszcze parę rzeczy. Według niektórych prawników dotyczą one struktury zmiany czy pozostałych zapisów, które chyba też mają cechy niekonstytucyjności. Zresztą sprawy te toczą się przed trybunałem. Taką kwestią jest nierówne traktowanie uczelni państwowych i uczelni prywatnych. Oczywiście podzielam głos środowiska, że duża część prywatnych uczelni nie spełnia wymagań, jakie się im stawia, czyli dotyczących jakości kształcenia, jakości kadr, prowadzenia badań. Niestety jest tam sporo patologii. Natomiast nie daliśmy szans tym uczelniom, które są dobre, mają dobre miejsca w rankingach, swobodnie konkurują z uczelniami państwowymi i często są nawet lepsze, bo posiadają uprawnienia do nadawania tytułu doktora i tytułu doktora habilitowanego na niektórych wydziałach - podczas gdy np. niektóre uczelnie państwowe nie posiadają uprawnień do nadawania tytułu doktora habilitowanego czy doktora - dlatego też duża część młodzieży do nich się garnie. Fakt nierównego ich traktowania jest uzasadniany brakiem pieniędzy w kasie państwowej. Chyba to jest głównym powodem. Jest to trochę takie niestawanie państwa na wysokości zadania. W związku z tym w kilku poprawkach, które Twój Ruch będzie składał, też chcemy to uwzględnić, aby w pewien sposób, nie od razu, a w jakimś horyzoncie czasu, umożliwić właśnie tę zmianę, aby ukrócić to, bo wiadomo, że jeżeli nie będzie finansowania, to i prywatne uczelnie nie będą mogły dalej funkcjonować, szczególnie te złe, ale tym, które są dobre, które faktycznie spełniają kryteria jakości i akademickości, trzeba dać możliwość dalszego, spokojnego funkcjonowania jako dobrym uczelniom, które swoich absolwentów bardzo dobrze przygotowują do praktyki życia, a więc do kontaktu ze światem biznesu.

    Niestety też zupełnie nie zrozumiano, i przez to pominięto, sytuacji uczelni artystycznych. Istnieją tam bardzo specyficzne wydziały, bardzo specyficzne nauczanie i często na tych uczelniach niektóre specjalności są masowe, np. kształcenie nauczycieli wychowania muzycznego czy plastycznego, to jest takie dość masowe, ale już kształcenie specjalistyczne artystów niestety takie nie jest. Zresztą do mnie jako do przewodniczącego komisji przychodzą listy od rektorów uczelni, że nie są w stanie finansowo podołać prowadzeniu specjalności, ponieważ praca mistrz - uczeń absolutnie nie jest uwzględniona w finansowaniu, w pewnych regulacjach, tak żeby można było finansowo temu podołać. Reprezentanci uczelni artystycznych to przedstawiali, ale my chyba nie do końca coś z tego zrozumieliśmy. Pewnie nie mamy artystycznego serca i ducha w sobie, tylko bardziej legislacyjne, a to nie jest dobra sytuacja.

    Jest jeszcze kwestia takiego trochę nieuporządkowania do końca sytuacji związanej właśnie z przekształcaniem się uczelni, tzn. decyzji: bardziej praktyczne, bardziej akademickie, szczególnie chodzi o te w sferze nauk humanistycznych i społecznych. Tu chyba mamy zapaść i chyba nie znaleźliśmy rozwiązania. Podejrzewam, że będziemy musieli za chwilę znów usiąść i przygotować ustawę (Dzwonek) o zmianie ustawy, aby uwzględnić sytuację, która coraz bardziej jaskrawie się nam jawi. Jeżeli chodzi o studia humanistyczne jako studia, które spełniają kryteria akademickości, uniwersytet staje się akademią, bo uniwersytet jest społecznością, a kwestia jego poziomu intelektualnego to jest właśnie ta akademickość. Chyba nie jest naszym celem zamordowanie filozofii, socjologii, psychologii czy kulturoznawstwa.

    Panie Marszałku! Składam na pana ręce poprawki klubu Twój Ruch. Dziękuję bardzo. (Oklaski)