18 punkt porządku dziennego:

Poseł Izabela Kloc:

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Ze względu na cykl koniunkturalny i jego wpływ na popyt i podaż oraz ich strukturę należy założyć również kreowanie przez państwo polityki surowców strategicznych mających zapewnić bezpieczeństwo Polski. Efektem takiego myślenia winno być stworzenie funduszu kompensacyjnego dla polskiego węgla, który będzie narzędziem kompensującym stronie popytowej potencjalne utracone zyski spowodowane produkcją energii z węgla kamiennego zakupionego w polskim górnictwie w cenach gwarantujących minimalną rentowność. Taki fundusz jest narzędziem znanym na rynku niemieckim i jest elementem polityki rządu niemieckiego pozwalającym na podtrzymywanie wydobycia gwarantującego bezpieczeństwo energetyczne. Fundusz wpisuje się w system finansów publicznych, realizując jedną z funkcji systemu finansów państwa i samorządu, mówiącą o prorozwojowym działaniu przy niesprawnościach systemu rynkowego w alokacji dóbr.

    Mechanizm rynkowy nie może być bowiem jedynym czynnikiem wyrównującym działanie popytu i podaży. Systemy finansów publicznych wszystkich gospodarek europejskich posiadają tego typu narzędzia. Fundusz kompensacyjny pokrywałby straty w okresach dekoniunktury i odkładałby wpływy finansowe w okresach koniunktury gospodarczej.

    Czy rząd i ministerstwo zajmują się tym tematem? Czy istnieje możliwość wprowadzenia takiego funduszu kompensacyjnego w Polsce?

    Jeszcze ostatnia kwestia. Miesiąc temu wysłałam do pana Donalda Tuska, premiera, list w sprawie sytuacji w Kompanii Węglowej i do dnia dzisiejszego jeszcze nie otrzymałam odpowiedzi. Bardzo bym prosiła, aby taka odpowiedź do mnie dotarła. Dziękuję.