2 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Infrastruktury o poselskich projektach ustaw o:
  1) zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym i ustawy Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia,
  2) zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw,
  3) zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie innych ustaw,
  4) zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw
   (druki nr 1147, 1182, 1271, 1275 i 1713).

Poseł Andrzej Adamczyk:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Nie tyle odnoszę wrażenie, ile jestem pewien, że pan przewodniczący Komisji Infrastruktury, pan poseł Stanisław Żmijan nie zrozumiał mojego pytania, wręcz nadinterpretuje albo niedoszacowuje znaczenia zapisów projektu ustawy złożonego przez Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość.

    Panie przewodniczący, pytałem, dlaczego nie akceptujecie rozwiązań, dzięki którym wszystkie środki zgromadzone w funduszu będą rozdysponowane wśród beneficjentów w postaci dotacji celowych, a to jest absolutna różnica pomiędzy tym, kiedy 60 mln czy 1,5 mld wpada w czarną otchłań Krajowego Funduszu Drogowego, a sytuacją, kiedy beneficjenci otrzymują dotację celową, czyli pieniądze znaczone, na konkretne przedsięwzięcia.

    Mało tego, proponujemy, aby podmioty, które otrzymały dotacje z funduszu, były zobowiązane do sporządzenia i przekazywania dysponentowi funduszu kwartalnej informacji dotyczącej wykorzystania tych środków. Nie zrozumiał pan nawet nie tyle intencji mojego pytania, ile całego obszaru merytorycznego. To jest, panie przewodniczący, poza wszelką dyskusją.

    Pragnę też przypomnieć, że w trakcie prac podkomisji, bo nie mogę przejść do porządku dziennego nad stwierdzeniem pana przewodniczącego, używaliście jako zasadniczego argumentu tylko i wyłącznie większości arytmetycznej.

    Natomiast co do ekspresji w wyrażaniu swojego stanowiska i siły głosu, panie przewodniczący, są takie sytuacje w życiu mężczyzny, kiedy normalna perswazja zawodzi i potrzebne są siła głosu i ekspresja, żeby wytłumaczyć i starać się przetłumaczyć zasadność naszych wniosków.

    Panie marszałku, mam nadzieję, że nie nadużyłem. Dziękuję bardzo. (Oklaski)