1 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o:
  1) poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa,
  2) poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych,
  3) rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw,
  4) poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw
   (druki nr 1172, 1175, 1310, 1311 i 1347).

Poseł Krzysztof Kwiatkowski:

    Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Chciałbym w imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska jednoznacznie zadeklarować, że w pełni popieramy zaproponowane rozwiązania, i te zawarte w projekcie bazowym, będącym podstawą pracy komisji kodyfikacyjnej, czyli rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, i te przyjęte - oczywiście po dyskusji, która toczyła się na forum komisji kodyfikacyjnej, której pracami kieruję - w oparciu o inne projekty.

    Chciałbym w tym miejscu bardzo serdecznie podziękować wszystkim członkom tej komisji niezależnie od reprezentowanego klubu za wyjątkowo sprawną i szybką pracę, która umożliwi nam - wszystko na to w tym momencie wskazuje i miejmy nadzieję, że tak się stanie - przyjęcie tych rozwiązań przez polski parlament tak, żeby objęły one wszystkie dzieci urodzone w roku 2013. Chciałbym zwrócić uwagę państwa na to, że rozwiązania, które przyjmujemy w roku 2013, roku, który jest przecież ogłoszony rokiem polskiej rodziny, są odpowiedzią na największe wyzwanie cywilizacyjne, z jakim przychodzi nam się zmierzyć, czyli wyzwanie demograficzne.

    Rozmawiając o polityce prorodzinnej w Polsce, nie można zapominać o tym, że z wyzwaniem demograficznym przychodzi zmierzyć się nie tylko Polsce, ale w zdecydowanej większości krajów w całej Unii Europejskiej.

    Niestety nawet na tle tego problemu, który jest problemem i doświadczeniem w zasadzie wszystkich krajów Unii Europejskiej, oczywiście w różnej skali, musimy zauważyć, że w Polsce mamy do czynienia z wyjątkowo fatalnym trendem w zakresie spraw demograficznych, który chcielibyśmy odwrócić. Wszyscy państwo na tej sali wiecie, ile wynosi liczba, która jest pewną zmorą i stanowi pewne wyjątkowo fatalne wspomnienie dla nas wszystkich. Ta liczba to 1,39, polski wskaźnik dzietności, ten wskaźnik, który chcielibyśmy w wyniku rozwiązań, nad którymi dzisiaj dyskutujemy i które będziemy przyjmować, zmienić. Możemy dzisiaj po raz kolejny żartobliwie powiedzieć, że chcielibyśmy stać się drugą Irlandią, gdzie ten wskaźnik dzietności wynosi 2,1. Istotny jest kierunek, istotne są wszystkie działania i wszystkie plany, które mają zmienić ten wykres, ten wskaźnik dzietności. Projekt, nad którym dzisiaj pracujemy, niewątpliwie jest takim realnym narzędziem, wychodzi naprzeciw oczekiwaniom przyszłych rodziców, którzy te decyzje dotyczące planów związanych z przyjściem na świat dzieci będą podejmować.

    Polityka prorodzinna zna oczywiście bardzo wiele narzędzi, nie jest to tylko przysłowiowe becikowe, które jest niewątpliwie instrumentem przydatnym, ale jest to cały zakres różnych uregulowań. Do nich niewątpliwie należy zaliczyć te zmiany w Kodeksie pracy, o których dzisiaj rozmawiamy. Projektowana ustawa umożliwia obojgu rodzicom, to bardzo mocno podkreślamy, tę zmianę filozofii, która jest także zawarta w tym projekcie. Chodzi o zauważenie nie tylko tej wyjątkowej roli matki, ale także roli ojca, umożliwienie obojgu rodzicom skorzystania z płatnego urlopu przez okres jednego roku w związku z urodzeniem się ich dziecka albo przez okres dłuższy niż jeden rok w związku z urodzeniem się większej liczby dzieci. Projektowana ustawa w większym stopniu niż było dotychczas umożliwia rodzicom dziecka dzielenie się tymi uprawnieniami, obowiązkami rodzicielskimi przysługującymi w związku z opieką nad dzieckiem.

    Niezależnie od dyskusji, która się toczy, niezależnie od pomysłów, które przedstawiają wszystkie środowiska polityczne, także tych, które wczoraj zostały zaprezentowane na spotkaniu u pana prezydenta Bronisława Komorowskiego, niezwykle dobrą informacją jest to, że wszystkie środowiska polityczne w zakresie problemu, który jest istotny, by nie powiedzieć, absolutnie najistotniejszy, widzą potrzebę szukania rozwiązań, które będą wychodzić naprzeciw oczekiwaniom i potrzebom rodziców.

    Dzisiaj rozmawiamy o zmianach związanych ze zmianami działu ósmego Kodeksu pracy, które obejmują uprawnienia pracownicze związane z pełnieniem funkcji rodzicielskich. Niezależnie od tego, że w toku prac komisji pojawiły się także inne pomysły, mam nadzieję, że te, które są przedstawione w sprawozdaniu, są rozwiązaniami bezdyskusyjnymi, które możemy wszyscy poprzeć i przyjąć w głosowaniu.

    Zwróciłbym państwu uwagę na jedną szczególną poprawkę, o której mówiła przed chwilą pani przewodnicząca Mrzygłocka, a którą przyjęliśmy po dyskusji, w której przedstawiano kolejne pomysły. Mieliśmy na uwadze potrzebę jak najszybszego procedowania i tych naturalnych oczekiwań rodziców, ale nie ignorujemy żadnego postulatu, który pojawia się w debacie publicznej, i żadnego pomysłu, który wychodzi naprzeciw oczekiwaniom rodziców. Stąd poprawka, którą przyjęliśmy, a którą miałem możliwość zgłosić osobiście, żeby po 18 miesiącach funkcjonowania obecnych regulacji minister właściwy w tym zakresie, czyli minister pracy i polityki społecznej, przedstawił analizę z realizacji ustawy. Po 1,5 roku obowiązywania tych przepisów przekonamy się, czy zdało to egzamin, jak można je udoskonalić, jakie jeszcze rozwiązania można do tych, które, mam nadzieję, za chwilę przyjmiemy, dołączyć, żeby ten system wspomagania rodziców lepiej funkcjonował.

    Można, przywołując polską pisarkę, powiedzieć, że ognisko domowe dlatego przecież jest ogniskiem domowym, że niepodsycane gaśnie. Dzisiaj mamy szansę podjąć dobrą decyzję, żeby to ognisko domowe podsycić dobrymi rozwiązaniami legislacyjnymi, o co państwa proszę w imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska.

    Gorąco rekomenduję przyjęcie zaproponowanych rozwiązań, mając na uwadze to, że już za 18 miesięcy wrócimy w tej Izbie do tej dyskusji w sposób szczególny, analizując, czy wszystkie one zdały egzamin w praktyce, co jeszcze możemy do nich dołączyć, i oczywiście pamiętając, że mamy nadzieję, że te 18 miesięcy, które są przed nami, nie będą czasem zmarnowanym, żeby rozmawiać o tym, co zrobić, aby polska polityka prorodzinna była jak najlepsza. Dziękuję bardzo. (Oklaski)