Bardzo dziękuję.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Już w swoim wystąpieniu klubowym odnosiłem się do kwestii uporządkowania obecnie obowiązujących przepisów zapisanych w akcie ustawy. Natomiast zapisy, wiele z tych zapisów, które państwo nam dzisiaj zaprezentowaliście, dla mnie jako praktyka, który w przeszłości korzystał ze środków przymusu bezpośredniego czy broni palnej, naprawdę są bardzo niejasne.
Dlatego mam dziś jedno merytoryczne pytanie. Państwo zarówno w odniesieniu do środków przymusu bezpośredniego, jak i do broni palnej wskazujecie przypadki, w których można odstąpić od udzielenia pomocy medycznej osobie, w stosunku do której te środki przymusu bezpośredniego czy też broń palna zostały użyte. Proszę mi wyjaśnić, na bazie jakich doświadczeń, jakich informacji, jakich konsultacji państwo doszliście do wniosku, że ma znaleźć się tam zapis, że uprawniony może odstąpić od udzielania pierwszej pomocy, gdy osoba poszkodowana sprzeciwia się udzieleniu tej pomocy. Przecież to właśnie w momencie zastosowania tych środków przymusu bezpośredniego czy broni palnej osoba, w stosunku do której te środki zostały użyte, może być nieświadoma tego, w jakim jest stanie, czy nieświadoma tego, w jaki sposób się wypowiada. Państwo po prostu odstępujecie tutaj od zasady udzielenia tej pomocy właśnie poszkodowanemu. Bardzo dziękuję. (Oklaski)