5 punkt porządku dziennego:

Poseł Krystyna Pawłowicz:

    Wysoka Izbo! Projekt zmiany ustawy Kodeks karny, który tutaj został przedstawiony, od razu powiem, zasługuje na odrzucenie w pierwszym czytaniu i nie zasługuje na dalszą pracę, dlatego że kiedy porównamy obecne brzmienie art. 256 Kodeksu karnego i propozycję, dochodzimy do wniosku, tu się sam wniosek narzuca, że proponowana zmiana ma charakter czysto ideologiczny. Przepis w obecnym brzmieniu mówi: kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnić narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych lub ze względów bezwyznaniowości. Ten przepis w obecnym brzmieniu skierowany jest właśnie przeciwko propagowaniu faszystowskich ustrojów, czyli faszystowski, rozumiem: totalitarny, ale to przez gardło nie przeszło ustawodawcy, wiemy jednak, o co chodzi. I dalej, chodzi nam o właśnie takie klasyczne sytuacje szykanowania, nienawidzenia czy wywoływania agresji wobec osób odmiennych z powodów etnicznych, rasowych, narodowościowych i wyznaniowych, czyli ze względu na wyznawaną religię albo jej niewyznawanie. Ten przepis w dzisiejszym kształcie jest zrozumiały. Natomiast modyfikacja, a raczej, można powiedzieć, zupełna zmiana i takie rozwalenie, tak bym powiedziała, wewnętrznej spójności tego przepisu polega na wstawkach, które tutaj zaproponowano. Wstawka, którą zaproponowano, polega na tym, że, po pierwsze, tak jak tu pan przede mną słusznie mówił sprawozdawcy, nie wstawiono tutaj, sprawy wyznaniowe nie są już tutaj brane pod uwagę. Dalej, oczywiście wstawiono - i to jest tutaj okoliczność, która sprawia, że to jest nie do zaakceptowania - nienawiść za przekonania narodowe, etniczne, ale i polityczne, społeczne. Poglądy mogą być powodem, czyli mój inny pogląd polityczny, społeczny może być traktowany jako mowa nienawiści. Dalej, naturalne lub nabyte cechy osobowościowe lub przekonania. Pojęcie przekonań - nie wiem, gdzie jest pan poseł - nie jest tym samym co okoliczność wyznawania jakiejś religii. Jest zupełnie czym innym, bo przekonanie, wie pan, to jest włożenie czerwonej czy zielonej sukienki. Sprawy wyznaniowe są czymś o wiele głębszym i jest bardzo symptomatyczne, że akurat to żeście państwo z tego projektu usunęli.

    Natomiast co tutaj państwo proponujecie? Karalność właściwie za niezwykle nieostro i niejasno określone okoliczności. Bo jeżeli chodzi o nawoływanie do nienawiści ze względu na przekonania polityczne, to tutaj każdy z nas posłów może być oskarżony o to, że ja na przykład lubię pana, no, nie lubię nie jako człowieka, pan jest miły, sympatyczny...

    (Poseł Robert Biedroń: I vice versa.)

    ...no i vice versa właśnie, ale za to do więzienia nie pójdziemy, tak? Ja pana Biedronia nie będę skarżyła i mam nadzieję, że i pan Biedroń nie będzie. Władzy nigdy nie będziecie mieli, więc nigdy do więzienia nie pójdę, mam nadzieję.

    (Poseł Robert Biedroń: Język miłości.)

    I tutaj wstawienie..., a przekonania społeczne są jeszcze czymś bardziej iluzorycznym, bo to już w ogóle nie wiadomo, czy mój pogląd na życie, na świat, na system polityczny będzie podstawą do skazania mnie, bo tu chodzi o ogromne rozszerzenie zakresu penalizacji.

    I teraz pan mówi, błędnie, bo pan właśnie postępuje nie jak człowiek systemu demokratycznego, tylko jak człowiek, który właśnie zostawia władzę w rękach sądu. A dlaczego sąd ma... Pan widzi, jakie są składy. Głowy pan nie da, może być skład, do którego akurat pan może mieć zaufanie, ale trafi się panu skład sądu, który właśnie nie budzi zaufania. I dlaczego sąd? To prawo jest od tego, żeby definiować przesłanki karania, tym bardziej że tutaj to jest przepis karny, to nie sąd, a prawo, przepis prawny od tego jest. On nie tylko ma mówić, że to będzie ukarane, on ma to zdefiniować i ja muszę zawczasu wiedzieć, zabierając głos, za co będę ukarana, za co nie będę ukarana. I tego typu zastrzeżenia, tego rodzaju zastrzeżenia przedstawił również Sąd Najwyższy w swojej opinii, a w Krajowej Radzie Sądownictwa, której jestem członkiem, zwracano uwagę i twierdzono, że absolutnie jest nie do przyjęcia sytuacja, że wprowadza się karalność za nawoływanie, za odmienne poglądy polityczne, społeczne, dalej, naturalne lub nabyte cechy osobiste.

    Niech pan nie ucieka, kolego, niech pan słucha, a jak pan nie będzie odpowiadał, i wiem, nie przejdzie ta ustawa, tak że nich pan sobie idzie.

    Mamy tutaj okoliczności naturalne lub nabyte cechy osobiste lub przekonania. Sąd podkreślał właśnie brak jakichkolwiek definicji, ani w słowniczku w Kodeksie karnym tego nie ma. Państwo nie definiujecie tego i mówicie, że koledzy sędziowie to załatwią. Otóż właśnie bójmy się sytuacji, że sędzia będzie dowolnie, w każdej części Polski inaczej interpretował okoliczności, za które możemy być ukarani. (Dzwonek)

    Chciałam tutaj wskazać i powiedzieć panu, że pojęcie nienawiści, samo określenie, mówienie o nienawiści jest również bardzo groźne, dlatego że to nie jest precyzyjny język prawa, tylko jest to język ideologiczny, a samo pojęcie nienawiść oznacza stan, który w naturze występuje, ogromnego wzburzenia, niezadowolenia, i czy nienawiścią będzie, jak zobaczę człowieka, który spowodował wypadek, i jestem wzburzona, i ludzie na niego krzyczą. Oczywiście jest to nienawiść, ale nienawiść wobec zła jest usprawiedliwiona.

    W imieniu Prawa i Sprawiedliwości powiem jeszcze raz: będziemy wnosić o odrzucenie projektu w pierwszym czytaniu jako sprzecznego z konstytucją, obalającego w istocie konstytucyjną wolność słowa i wypowiedzi oraz będącego absolutnie nie do przyjęcia z prawnego punktu widzenia. Dziękuję bardzo. (Oklaski)