20 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych o poselskim projekcie uchwały w sprawie trybu wyrażenia zgody na ratyfikację Traktatu między Królestwem Belgii, Republiką Bułgarii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Rumunią, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Chorwacji dotyczącego przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej, sporządzonego w Brukseli dnia 9 grudnia 2011 r. (druki nr 500 i 583).

Poseł Krystyna Pawłowicz:

    Na wstępie chciałabym powiedzieć, że problem, o którym tutaj mówimy, ma charakter czysto prawny, a nie polityczny, czysto konstytucyjnoprawny. Traktat z Chorwacją, zwiększając liczbę państw członkowskich, pośrednio wywoła negatywne skutki, jeśli chodzi o pozycję Polski w Unii Europejskiej. Zmniejszy właśnie, panie pośle, siłę głosu Polski przy podejmowaniu decyzji większością głosów w Radzie Unii Europejskiej, a jednocześnie ułatwi przegłosowywanie Polski na jej niekorzyść.

    Traktat nie mówi wprawdzie bezpośrednio o przeniesieniu kompetencji Polski na rzecz Unii Europejskiej, jednak skutkiem przyjęcia kolejnego członka do Unii Europejskiej będzie ograniczenie możliwości działania Polski w Unii Europejskiej i ochrony jej interesów przy głosowaniach większością głosów. Pojawią się tym samym nowe możliwości proceduralne narzucania Polsce niekorzystnych obowiązków i odbierania obecnych suwerennie wykonywanych kompetencji.

    Przyjęcie dodatkowego wspólnika do spółki zmniejsza siłę głosu dotychczasowych wspólników i osłabia ich indywidualny status w spółce. Dotyczy to każdej spółki. Każdy, kto zna prawo handlowe, o tym wie. Ze względu na taki właśnie skutek konieczna jest więc procedura określona w art. 90 konstytucji, która lepiej chroni polskie interesy w Unii.

    Mam pytanie, oczywiście jest ono retoryczne. Dlaczego w sytuacji, gdy na posiedzeniach komisji i w różnych innych miejscach zgłaszanych jest wiele wątpliwości co do trybu ratyfikacji tej umowy, rząd forsuje procedurę najniższą, najniższy próg - art. 89 konstytucji, który słabiej chroni sprawy polskie w Unii Europejskiej?

    Jest w prawie zasada, że w razie wątpliwości zawsze należy przyjąć, zachowując ostrożność, takie działanie, które podnosi standard ochrony interesów Polski, a nie takie, które ten standard obniża. Nadto chciałabym przypomnieć o podstawowej zasadzie - do zmiany każdego aktu prawnego stosuje się tę samą procedurę, jaką przyjęło się przy jego uchwalaniu. Nie można konstytucji zmienić ustawą (Dzwonek), ustawy rozporządzeniem itd. Każdy akt prawny wymaga tej samej procedury i tego samego aktu, w którym tej zmiany dokonano i przyjęto. Dziękuję. (Oklaski)