18 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chorwacji o współpracy w zwalczaniu przestępczości, podpisanej w Dubrowniku dnia 9 lipca 2010 r. (druki nr 2246 i 2317).

Poseł Sprawozdawca Czesław Gluza:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, zawarte w druku nr 2317, o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chorwacji o współpracy w zwalczaniu przestępczości, podpisanej w Dubrowniku w dniu 9 lipca 2010 r., treść projektu ustawy zawarta jest w druku nr 2246.

    Projekt dotyczy regulacji w kwestii współpracy operacyjnej właściwych polskich organów państwowych z ich chorwackimi odpowiednikami. Współpraca ta ma na celu zwalczanie przestępczości przez jej zapobieganie i ujawnianie sprawców przestępstw.

    Projekt wpłynął do Sejmu 20 marca bieżącego roku. Marszałek Sejmu, zgodnie z art. 37 ust. 1 i art. 40 ust. 1 regulaminu Sejmu, po zasięgnięciu opinii Prezydium Sejmu, skierowała go w dniu 25 marca do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Zagranicznych do pierwszego czytania.

    Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisja Spraw Zagranicznych, po przeprowadzeniu pierwszego czytania po rozpatrzeniu tego projektu ustawy na posiedzeniu w dniu 23 kwietnia 2014 r., wnoszą o przyjęcie przez Wysoki Sejm projektu ustawy bez poprawek.

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Umowa została opracowana przez stronę polską i reguluje kwestie współpracy operacyjnej właściwych polskich organów państwowych z ich chorwackimi odpowiednikami, jak już wspomniałem, mającej na celu zwalczanie przestępczości przez jej zapobieganie i ujawnianie sprawców przestępstw. Umowa będzie reakcją na rozpowszechnianie przestępczości, szczególnie tej zorganizowanej. Wymierne efekty tej reakcji mogą nastąpić tylko wskutek skonkretyzowanego działania właściwych organów obu państw. Strona polska jest zainteresowana wejściem w życie przedmiotowej umowy, gdyż jej postanowienia umożliwią skuteczne zwalczanie zarówno krajowej, jak i międzynarodowej przestępczości.

    To nie jest tak, że do tej pory nie było żadnych regulacji między Polską i Chorwacją dotyczących zwalczania przestępczości. Natomiast wejście w życie niniejszej umowy sprawi, że utraci moc porozumienie między Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji a Ministerstwem Spraw Wewnętrznych Republiki Chorwacji o współpracy w zapobieganiu przestępstwom i ujawnianiu ich, które ma już dosyć długą historię, bo zostało podpisane 8 listopada 1994 r.

    Przedmiotowa umowa zawiera poza tym szerszy katalog form współpracy obu stron. Umowa ma także szerszy zakres przedmiotowy, gdyż dotyczy między innymi ministra właściwego do spraw finansów publicznych, a wiem, że z tego rodzaju przestępczością mamy do czynienia w coraz większym stopniu i od 1994 r. w tej sferze zaszły bardzo istotne zmiany. Dotyczy też instytucji finansowych oraz szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

    Umowa została sporządzona jako porozumienie ramowe, zawierające jak zwykle w takich przypadkach standardowe rozwiązania stosowane w aktach prawnych regulujących współpracę organów ochrony porządku publicznego na płaszczyźnie międzynarodowej. Rozwiązania te nie wykraczają w swej istocie poza reżim prawny obowiązujący w Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z tym związanie Rzeczypospolitej Polskiej niniejszą umową nie spowoduje zmian w polskim prawie wewnętrznym.

    Projekt ustawy nie jest sprzeczny z prawem Unii Europejskiej.

    Jak już mówiłem na początku, obie komisje wnoszą do Wysokiej Izby o uchwalenie tej ustawy. Dziękuję bardzo. (Oklaski)