2 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów wojskowych (druki nr 1846 i 1956).

Poseł Sprawozdawca Czesław Gluza:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Obrony Narodowej o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów wojskowych (druki nr 1846 i 1956).

    Senacki projekt ustawy dotyczy dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 marca 2003 r. stwierdzającego niezgodność art. 3 § 3 ustawy Prawo o ustroju sądów wojskowych poprzez uzupełnienie przepisów o wytyczne wskazujące kryteria, jakimi minister obrony narodowej winien kierować się przy wydawaniu rozporządzeń o utworzeniu lub zniesieniu sądów wojskowych oraz przy określaniu siedzib takich sądów i obszarów ich właściwości. Taki jest cel projektowanej ustawy.

    Jeśli chodzi o przedmiot i istotę jego wypowiedzi, Trybunał Konstytucyjny określił warunki, jakim powinno odpowiadać upoważnienie do wydania rozporządzenia będącego aktem wykonawczym do ustawy. Powołał się tutaj na wzorzec kontroli upoważnienia, który powinien wskazywać organ właściwy do wydania rozporządzenia, zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu.

    Zważywszy na motywy rozstrzygnięcia przedstawione w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego, w senackim projekcie proponuje się nadanie nowego brzmienia nie tylko przepisowi negatywnie zweryfikowanemu przez Trybunał Konstytucyjny, lecz również art. 3 § 4 ustawy o sądach wojskowych. Projektowana ustawa zakłada poza tym uchylenie w art. 3 § 5 i 6. W związku z tym § 3 i 4 otrzymują nowe brzmienie. Nie będę cytował całości brzmienia tych przepisów. Można się z tym zapoznać. Nowe brzmienie § 3 i 4 oraz uchylenie § 5 i 6.

    Chciałbym tutaj zwrócić uwagę, że stosownie do pkt 2 sentencji wyroku zakwestionowany przepis utraci moc obowiązującą z upływem 12 miesięcy od dnia ogłoszenia orzeczenia w Dzienniku Ustaw, a zatem 12 kwietnia 2014 r., co skutkuje tym, że ta ustawa powinna wejść w życie po upływie nie 3, ale 2 miesięcy. Mam nadzieję, że taki wniosek tutaj padnie.

    Wysoka Izbo! To najistotniejsze rozwiązania przewidziane w projekcie tej ustawy.

    Jeżeli mowa o konsultacjach, które były przeprowadzone w dość szerokim zakresie, to pierwszy prezes Sądu Najwyższego poinformował, że Sąd Najwyższy nie zgłasza uwag odnośnie do proponowanych rozwiązań. Analogiczne stanowiska zajęli minister obrony narodowej i minister sprawiedliwości.

    Zastrzeżenia co do projektowanego brzmienia art. 3 § 3 zgłosiła Helsińska Fundacja Praw Człowieka, natomiast te zastrzeżenia nie zostały uwzględnione. Ich stanowisko zostało uwzględnione, jeśli chodzi o jedno zastrzeżenie bardziej natury redakcyjnej, nie merytorycznej.

    W trakcie konsultacji uwzględniono również na pierwszym etapie czytania sugestie Krajowej Rady Sądownictwa. Myślę, że szerzej o tym powie koleżanka.

    Jeżeli chodzi o oświadczenie o zgodności z prawem Unii Europejskiej, proponowane rozwiązania nie są objęte prawem Unii Europejskiej. Nie będą one również miały wpływu na konkurencyjność gospodarki, funkcjonowanie przedsiębiorstw, a także na skutki finansowe, jeżeli oczywiście nie dojdzie do zmian lokalizacji dla finansów publicznych, w tym również dla finansów samorządów terytorialnych.

    Konkludując stanowisko komisji, chciałbym poinformować, że po przeprowadzeniu pierwszego czytania oraz po rozpatrzeniu tego projektu ustawy na wspólnym posiedzeniu w dniu 3 grudnia 2013 r. połączone komisje wnoszą o uchwalenie przez Wysoki Sejm projektu ustawy, oczywiście z uwzględnieniem poprawki zgłoszonej w trakcie drugiego czytania. Dziękuję, panie marszałku, dziękuję, Wysoka Izbo, dziękuję, panie ministrze.