Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! W nawiązaniu do wypowiedzi kolegi klubowego i kontynuując tę wypowiedź, chciałabym zwrócić uwagę na doświadczenia wyniesione z realizacji programu w latach 2006-2010, które pozwoliły na wypracowanie priorytetów i rekomendacji dla działań, które powinny być kontynuowane w ramach ˝Krajowego programu przeciwdziałania narkomanii˝ w latach 2011-2016.
Ponieważ pan poseł sprawozdawca bardzo szczegółowo omówił te rekomendacje, ograniczę się do wymienienia tych najważniejszych, które dotyczą m.in.: rozszerzenia obszaru profilaktyki i wzmocnienia postaw prozdrowotnych społeczeństwa poprzez system ogólnej edukacji publicznej, zwiększania dostępności programów profilaktycznych i programów wczesnej interwencji w szkołach, a także dalszego zwiększania roli samorządów lokalnych w walce z narkomanią i systematycznego zwiększania zasięgu programów profilaktycznych realizowanych na terenie województw we współpracy z organizacjami pozarządowymi.
Niezwykle istotny jest też dalszy rozwój i zwiększanie liczby placówek realizujących program leczenia substytucyjnego, tzw. program metadonowy, systematyczny wzrost liczby tych ośrodków. W 2006 r. mieliśmy ich zaledwie 12, w 2010 r. - już 18, a w 2011 r. mamy ich już 25. Ważny jest też wzrost środków na dalsze finansowanie programów substytucyjnych. I tak w 2006 r. wydawaliśmy zaledwie 6,2 mln zł, w 2010 r. - już 16,5 mln zł.
Ważny jest też wzrost liczby placówek ambulatoryjnych leczących uzależnienia i prowadzących rehabilitację osób uzależnionych. Niezwykle istotna jest też intensyfikacja działań mających na celu wzmocnienie zdolności instytucji polskich do uczestniczenia w procesie decyzyjnym na poziomie unijnym i współuczestniczenia w wypracowywaniu kierunków polityki unijnej w zakresie walki z rynkiem narkotykowym.
Narkomania jest chorobą dotykającą wszystkie grupy społeczne, bez względu na status materialny, wykształcenie czy wiek. Jest ona przede wszystkim problemem społecznym, powoduje uzależnienie psychiczne i fizyczne wielu osób, prowadzące do ich marginalizacji społecznej. Dlatego niezbędne było podjęcie działań mających na celu skuteczne ograniczenie tego zjawiska. Takim właśnie działaniem jest realizacja ˝Krajowego programu przeciwdziałania narkomanii˝.
Dotychczasową realizację i wyniki tego programu należy ocenić pozytywnie, zarówno w aspekcie jego zakresu, jak i skuteczności. Badania populacji generalnie i badania młodzieży przeprowadzone w okresie realizacji programu jednoznacznie wskazują, iż udało się zahamować wzrostową tendencję uzależnienia od narkotyków. Pozytywny efekt w zakresie ograniczenia używania tzw. dopalaczy przyniosły zmiany w prawie w 2011 r. zakazujące handlu tymi substancjami. Działania operacyjne specjalnych oddziałów Policji doprowadziły do znaczącego ograniczenia handlu narkotykami, głównie na terenie szkół. Problem narkomanii wciąż jednak istnieje, a walka z tym zjawiskiem społecznym nadal wymaga podejmowania szerokiego zakresu działań, zarówno w Polsce i w krajach Unii Europejskiej, jak i na całym świecie.
Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej pozytywnie ocenia informację ministra zdrowia o realizacji ˝Krajowego programu przeciwdziałania narkomanii˝ w 2010 r. i wnosi o jej przyjęcie oraz o dalszą rekomendację programu na lata 2011-2016. (Oklaski)