17, 18, 19 i 20 punkt porządku dziennego:

  17. Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o leczeniu niepłodności (druk nr 3245).
  18. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (druk nr 608).
  19. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o ochronie genomu ludzkiego i embrionu ludzkiego oraz zmianie niektórych innych ustaw (druk nr 1107).
  20. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o świadomym rodzicielstwie (druk nr 1122).

Poseł Krystyna Kłosin:

    Szanowna Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Metoda zapłodnienia in vitro jako metoda medycznego wspomagania prokreacji i eliminowania niepłodności jest objęta regulacjami prawnymi w większości krajów europejskich. Posłowie z mojego klubu oraz inni posłowie odnosili się już do tego problemu. Ja chciałabym odnieść się w dyskusji głównie do projektu ustawy o świadomym rodzicielstwie, zawartego w druku nr 1122.

    Projekt ten łączy kwestie zapłodnienia in vitro i wspomaganej rozrodczości z zagadnieniami z zakresu edukacji seksualnej oraz problematyką prawa do aborcji. Pragnę zaznaczyć, że regulacje prawne dotyczące metody in vitro wymagają zgodności z obowiązującymi w tym zakresie dyrektywami unijnymi, natomiast prawo do aborcji zgodnie z traktatami nie należy do kompetencji Unii Europejskiej i jest regulowane na poziomie prawa państw członkowskich.

    W Polsce prawo do przerywania ciąży reguluje ustawa z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny i ochronie płodu ludzkiego, która wskazuje, w jakich przypadkach dopuszcza się przerwanie ciąży. Chodzi o sytuacje, gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia i zdrowia ciężarnej, gdy badania prenatalne wskazują na nieodwracalne uszkodzenie płodu lub gdy ciąża jest wynikiem czynu niedozwolonego, np. gwałtu. Pan poseł wnioskodawca mówił, że ta ustawa budzi wiele kontrowersji, natomiast wydaje mi się, że projekt z druku nr 1122 budzi ich o wiele więcej, ponieważ przewiduje uchylenie jej przepisów i wprowadza znaczącą liberalizację obowiązującego w tym zakresie prawa, wprowadzając prawo do tzw. aborcji na życzenie. Artykuł 9 projektowanej ustawy mówi, że kobieta ma prawo do przerwania ciąży do 12. tygodnia, a lekarz zobowiązany jest wykonać zabieg w ciągu 72 godzin.

    Skierowanie się w stronę pełnej dostępności aborcji jest nie do przyjęcia, gdyż w takim wydaniu aborcja staje się sposobem na antykoncepcję, niejako ją zastępuje, a przecież nie o to chodzi. Z tego powodu ten projekt ma negatywną rekomendację Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, która ze względu na zawarte w nim kontrowersyjne treści w ogóle nie chciała się do niego odnieść. Podobnie jest z opinią Naczelnej Rady Lekarskiej, która jednoznacznie wskazuje na konieczność odrzucenia projektu właśnie z tych powodów.

    Projekt ustawy o świadomym rodzicielstwie, zawarty w druku nr 1122, łączący zagadnienia pełnej dostępności zabiegów przerywania ciąży z regulacjami dotyczącymi medycznie wspomaganej prokreacji, jaką jest metoda zapłodnienia in vitro kompleksowo zawarta w przedłożeniu rządowym, nie wydaje się projektem spójnym merytorycznie, a wręcz zdaje się budzić wielkie kontrowersje. Z tego powodu, uważam, że należy go odrzucić. Dziękuję bardzo. (Oklaski)