Poseł Tadeusz Tomaszewski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Moje oświadczenie dotyczy potrzeby nowelizacji ustawy o działalności leczniczej w zakresie dotacji na finansowanie inwestycji.

    Zgodnie z obecną treścią art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej podmiot wykonujący działalność leczniczą może otrzymać środki publiczne z przeznaczeniem na realizację zadań w zakresie programów zdrowotnych i promocji zdrowia, w tym na zakup aparatury i sprzętu medycznego oraz wykonanie inwestycji koniecznych do realizacji tych zadań. Podmiot wykonujący działalność leczniczą może otrzymać środki publiczne na te zadania w zakresie, w jakim realizacja służy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Zgodnie z treścią art. 114 ust. 4 wysokość środków publicznych jest ustalana według wzoru, w którym występują wskaźniki obrazujące przychody inwestora z tytułu świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz przychody z tytułu świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków innych niż publiczne. Taka konstrukcja wzoru powoduje, że samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej zmuszane będą, począwszy od 1 lipca 2012 r., kiedy ustawa wejdzie w życie, zabezpieczyć środki finansowe w wysokości stanowiącej około 30% kwoty inwestycji roku 2012. Powoduje to kuriozalną sytuację, w której podmioty, które nie wykonują dodatkowych świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków innych niż publiczne, czyli nie wypracowują własnym staraniem dodatkowych środków finansowych, otrzymają ze środków publicznych większą kwotę dotacji niż podmioty, które te środki wypracowują. Traci wówczas sens świadczenie tychże dodatkowych usług, gdyż i tak one nie będą przeznaczone na zabezpieczenie wkładu własnego, co spowoduje umniejszenie otrzymanej dotacji. Dodatkowo sytuację komplikuje fakt, iż w przepisie tym posłużono się sformułowaniem dotyczącym przychodów jednostki, a nie jej dochodów.

    Problem można sprowadzić do tego, że podmioty lecznicze, które rozpoczęły inwestycje, kierując się poprzednio obowiązującymi zasadami, wskutek wejścia w życie ustawy o działalności leczniczej zostały pozbawione możliwości kontynuacji inwestycji z uwagi na brak środków własnych koniecznych do uzyskania dotacji. Stosowanie przepisów w obecnym brzmieniu w przypadkach, gdy umowy na poszczególne transze dotacji zostaną zawarte corocznie, spowoduje, iż nie zostaną one zrealizowane, a ponadto publiczne zakłady opieki zdrowotnej z uwagi na brak środków własnych nie otrzymają w kolejnych latach dotacji, czego konsekwencją będą roszczenia odszkodowawcze, kary umowne wykonawców dotychczas wykonujących poszczególne przepisy.

    W związku z powyższym konieczna byłaby zmiana ustawy umożliwiająca stosowanie przepisów dotyczących udzielania dotacji na realizację inwestycji wieloletniej obowiązującej w dniu rozpoczęcia tej inwestycji bez względu na fakt zawierania corocznych umów dotyczących poszczególnych transzy dotacji. Pozwoli to ograniczyć znacznie koszty, które niewątpliwie powstaną w przypadku, gdy inwestycje rozpoczęte w latach poprzedzających wejście w życie nie będą mogły być kontynuowane.

    Taka sytuacja dotyczy m.in. budowanej nowej przychodni specjalistycznej, znanej również panu marszałkowi, mianowicie przychodni w Witkowie dla garnizonu Powidz. Brak nowelizacji tego przepisu uniemożliwi dokończenie rozpoczętej inwestycji, dlatego że wysokość środków własnych przewidzianych do realizacji tego zadania nie jest możliwa do wypracowania przez ten podmiot. Nowe przepisy, które wejdą w życie w połowie tego roku, zastały inwestycję prowadzoną dwa lata wcześniej jeszcze według starych przepisów. Stąd m.in. moja interpelacja, ale także apel, zwłaszcza do członków sejmowej Komisji Zdrowia, aby wspólnie również z ministrem zdrowia chcieli zająć się tym problemem i przygotować takie przepisy, które nie będą działały wstecz i pozwolą na dokończenie na wcześniejszych zasadach inwestycji ważnych dla służby zdrowia. Dziękuję.