Poseł Tadeusz Tomaszewski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Szanowni Państwo! Moje oświadczenie dotyczy rozpoczęcia obchodów jubileuszu 30-lecia Olimpiad Specjalnych Polska. To jest ruch społeczny, ruch sportowy, który zrzesza rodziców, wolontariuszy i sportowców z niepełnosprawnością intelektualną. Ten ruch sportowy olimpiad specjalnych powstał w latach 60. XX w. w Stanach Zjednoczonych. Polska jest jednym z pierwszych krajów Europy Środkowo-Wschodniej, w których narodziła się idea włączania w życie sportowe osób z niepełnosprawnością intelektualną. W środę z udziałem pani Anny Komorowskiej w Pałacu Prezydenckim rozpoczęły się obchody jubileuszu 30-lecia Olimpiad Specjalnych Polska.

    Na dzień dzisiejszy w Olimpiadach Specjalnych Polska ćwiczy systematycznie blisko 18 tys. sportowców w ponad 500 klubach w 24 dyscyplinach sportu. Oprócz oczywiście realizacji idei fair play, rywalizacji sportowej, bardzo ważne jest włączanie w życie społeczne i udział w rywalizacji sportowej na różnych szczeblach, począwszy od rywalizacji z samym sobą, czyli prowadzenie aktywności sportowej w swoim klubie sportowym, w swojej placówce oświatowej, poprzez rywalizację na szczeblu regionalnym i krajowym, po rywalizację międzynarodową.

    Olimpiady specjalne to ruch sportowy, który ma akredytację Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego i oprócz rywalizacji w igrzyskach paraolimpijskich i światowych igrzyskach głuchych jest trzecim segmentem współzawodnictwa sportowego osób z niepełnosprawnością intelektualną. Co roku odbywają sią określone eliminacje do europejskich i światowych, zarówno letnich jak i zimowych, igrzysk olimpiad specjalnych.

    Nasi sportowcy mają coraz więcej praw. Te prawa wynikają z przyjętej przez Polskę deklaracji Organizacji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych, a także z naszych rozwiązań prawnych. W tej chwili w parlamencie toczy się praca nad nowelizacją ustawy o sporcie. Chciałem zaapelować do wszystkich klubów, aby chciały się przyjrzeć temu, aby nie tylko na spotkaniach w Pałacu Prezydenckim przedstawiciele rządu, a był tam minister pracy i polityki społecznej, wiceminister sportu, deklarowali, mówili, że wszyscy są z ruchem olimpiad specjalnych, a kiedy przychodzi do budowania rozwiązań systemowych w ustawie o sporcie, to mówią: nie.

    Do trzech rozwiązań staram się przekonywać stronę rządową, żeby zafunkcjonowały. Po pierwsze, żeby one były takie same, jak dla sportowców z niepełnosprawnością ruchową czy niedosłyszących. Chodzi mi o zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych strojów reprezentacyjnych, które otrzymują, kiedy jadą na światowe i europejskie igrzyska. Pozostali sportowcy, w tym jadący na igrzyska olimpijskie, mają to w ustawie zapewnione.

    Po drugie, chodzi o bezpłatną opiekę lekarską dla sportowców, którzy są już zakwalifikowani do reprezentacji Polski, żeby byli objęci bezpłatną opieką lekarską, jak to jest w wypadku pozostałych sportowców z niepełnosprawnościami.

    Po trzecie, chodzi o rozwiązanie, które w tej chwili budujemy, mianowicie żeby ze środków budżetu państwa można było dofinansować funkcjonowanie Centralnego Ośrodka Sportu jako miejsca, w którym przygotowują się polscy sportowcy do najważniejszych imprez. Tam wpisujemy, że te środki są przeznaczone z budżetu państwa na obiekty sportowe i na przygotowania kadry olimpijskiej, paraolimpijskiej i światowych igrzysk głuchych. Chodzi o dopisanie tam również sportowców z niepełnosprawnością intelektualną, zrzeszonych w olimpiadach specjalnych.

    Mam nadzieję, w związku z tym, że zaczynamy ten jubileusz 30-lecia olimpiad specjalnych, że nie będą to tylko deklaracje, ale pójdą za tym działania i starania o umieszczenie w ustawie o sporcie również spraw sportowców z niepełnosprawnością intelektualną zakończą się pozytywnie. Dziękuję.