5 punkt porządku dziennego:

Poseł Jerzy Kozdroń:

    Dzień dobry.

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt w imieniu klubu Platforma Obywatelska przedstawić stanowisko odnośnie do przedłożonego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks cywilny.

    Najpierw może taka refleksja ogólna. Kodeks, jak każdy kodeks w ogóle, a Kodeks cywilny w szczególności, zawiera pewien zestaw, stanowi systemową całość, pewien logiczny zamknięty krąg i każda zmiana, każda tak rewolucyjna, radosna poprawka może zepsuć i rozsadzić ten spójny, logiczny, systemowy kodeks. W mojej ocenie propozycja wnioskodawców w zakresie zmiany umowy o roboty budowlane na umowy w procesie budowlanym jest takim psuciem prawa. W tym momencie muszę powiedzieć, że zarówno Longchamps de Bérier, który opracował pierwszy Kodeks zobowiązań z 1930 r., jak i twórcy Kodeksu cywilnego z 1964 r. przewracają się w grobie. Wiem, że to jest nowe ugrupowanie, które z taką rewolucyjną lekkością potrafi wszystko, co jest stare...

    (Poseł Ryszard Kalisz: Na środek bardziej proszę pokazywać. Nie tu, tylko tam.)

    Ja pokazuję do góry.

    ...wyrzucić i podeptać. Nie, państwo polskie opiera się na określonym dorobku cywilizacyjnym, na prawie rzymskim. Z tego wszystkiego wychodzimy. Chciałbym powiedzieć, że umowy zawarte w Kodeksie cywilnym w części dotyczącej zobowiązań są wymienione przykładowo, to są umowy szczególne, one nie są podane w sposób wyczerpujący. Te umowy w procesie budowlanym można by nazwać jakimiś takimi umowami nienazwanymi, o które panom chodzi, czyli takie contractus innominatus. A po co od razu psuć cały rozdział dotyczący umów o roboty budowlane? Przecież to są typowe umowy dla normalnych, zwykłych ludzi, to nie są umowy deweloperskie, to nie są umowy: projektuj i buduj. W dzisiejszym skomplikowanym świecie to są umowy o roboty budowlane przewidziane dla człowieka, który buduje domek jednorodzinny, najpierw zawiera umowę o projekt, ma projekt, dopiero szuka wykonawcy, z tym projektem idzie do wykonawcy i dopiero wtedy zawiera umowę. A tutaj chcecie zrobić tak, jak jest to przewidziane w umowach o roboty budowlane, na zasadzie piramidy: inwestor, wykonawca i podwykonawcy i solidarna odpowiedzialność inwestora, wykonawcy i podwykonawców w stosunku do dalszych podwykonawców. Wy, panowie, chcecie jeszcze do tego tandemu dołączyć projektanta, który w ogóle w tym systemie może nie istnieć jako podwykonawca - jeśli chodzi o projektuj i buduj, to tak, on będzie jednym z podwykonawców wykonawcy, ale tutaj on jest niezależny - i chcecie obciążyć wykonawców i podwykonawców solidarną odpowiedzialnością za wadliwy projekt budowlany. Jaki oni mieli wpływ na ten projekt? Na jakiej zasadzie w ogóle będą ponosić odpowiedzialność? Trzeba zadać sobie takie pytania. Rozsadzamy cały system.

    Druga sprawa - dostawców. Już pomijam to, co powiedział Sąd Najwyższy - że nie wiadomo czy to dostawca, czy sprzedawca. Prawdopodobnie chodzi o sprzedawcę, bo dostawca to ten, który wytwarza daną rzecz, wytwarza i dostarcza do odbiorcy, za co bierze pieniądze. Natomiast tutaj dostawca to jest ten, który sprzedaje, rozumiem, materiały budowlane. Czyli należałoby mówić o sprzedawcy, a nie o dostawcy. Te problemy można rozwiązać w innych rozdziałach umów. Chcecie umowy o dzieło, można przewidzieć jeden z przepisów - że w razie gdy przewidywany termin zapłaty jest późniejszy od daty wykonania umowy, to zleceniobiorca może zażądać zabezpieczenia. Tak jak mamy gwarancję zapłaty przy umowach o roboty budowlane, to co uchwaliliśmy - te zabezpieczenia podwykonawców, wykonawców w stosunku do inwestora. I takie zabezpieczenia można by przeprowadzić przy umowach o dzieło, przy umowach dostawy czy sprzedaży. A po co tworzyć jakiś dziwoląg umowy w procesie budowlanym?

    W związku z tym, Wysoki Sejmie, wnoszę o odrzucenie projektu w pierwszym czytaniu.