Poseł Tadeusz Tomaszewski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Moje oświadczenie dotyczy przyznawania medalistom igrzysk olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich oraz światowych igrzysk głuchych świadczeń olimpijskich. Rozwiązania takie przewiduje ustawa o sporcie z 25 czerwca 2010 r. Wcześniej regulacje te były przewidziane w ustawie o kulturze fizycznej oraz w ustawie o sporcie kwalifikowanym. Prawo do świadczeń olimpijskich mają zdobywcy przynajmniej jednego medalu olimpijskiego, medalu zdobytego na igrzyskach paraolimpijskich lub światowych igrzyskach głuchych, pod warunkiem że zakończyli karierę sportową, mają ukończone 40 lat, nie biorą już udziału w zawodach sportowych organizowanych przez właściwe polskie związki sportowe, mają obywatelstwo polskie, stałe zamieszkanie na terytorium Polski lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i nie były skazane prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo oraz umyślne przestępstwo skarbowe.

    Świadczenia te przyznawane są przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej na wniosek osoby zainteresowanej, z potwierdzeniem zdobycia medalu olimpijskiego. Wysokość tych świadczeń w danym roku budżetowym ustalana jest jako iloczyn kwoty bazowej dla członków korpusu służby cywilnej, określa to ustawa budżetowa, i właściwego mnożnika. Do 2007 r. te świadczenia wynosiły tyle, co średnia krajowa w gospodarce. W 2007 r. zdecydowano się, dla lepszego planowania wydatków budżetowych, zwłaszcza planowania wydatków w resorcie sportu, na przejście na inny wskaźnik, o którym wspomniałem, dotyczący kwoty bazowej dla członków korpusu służby cywilnej, i ustalono ten wskaźnik jako 1,3. Stąd w pierwszym roku obowiązywania tego rozwiązania wysokość tego świadczenia wynosiła 2691 zł i średnia krajowa również właśnie tyle. Z czasem jednak okazało się, że od 2008 do 2012 r. włącznie ta kwota bazowa przewidziana dla korpusu służby cywilnej nie jest podwyższana i wysokość tego świadczenia stanęła w miejscu. I tak w 2008 r. było to 2435 zł, potem przez kolejne trzy lata, również w 2012 r. - 2483 zł brutto, a średnia krajowa np. w 2011 r. to kwota 3399 zł, czyli świadczenie olimpijskie stanowi 73% średniej krajowej. Przez te 5 lat właśnie wartość nabywcza tego świadczenia olimpijskiego zmniejszyła się o 27%.

    Stąd chciałbym zwrócić się do minister sportu i turystyki, aby w przygotowaniach projektu budżetu na rok 2013 pani minister zechciała przeanalizować tę podstawę prawną i przynajmniej wprowadzić waloryzację tych świadczeń dla medalistów olimpijskich na zasadach waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych. To oznaczałoby, że w tym roku każdy z medalistów olimpijskich otrzymujących te świadczenia otrzymałby 71 zł brutto do podstawy tego świadczenia. W następnych latach mógłby być to właśnie wskaźnik waloryzacji przewidziany dla świadczeń emerytalno-rentowych. W innym przypadku następowałaby dalsza degradacja wysokości tego świadczenia. Wielu medalistów olimpijskich zwraca się do parlamentarzystów o podjęcie tej sprawy.

    Łącznie w 2011 r. Ministerstwo Sportu i Turystyki wypłaciło te świadczenia pieniężne 260 medalistom igrzysk olimpijskich, 217 medalistom igrzysk paraolimpijskich i światowych igrzysk głuchych oraz 60 medalistom zawodów Przyjaźń 84 - to są zawody, które zastępowały igrzyska olimpijskie w Los Angeles. Łącznie tych osób upoważnionych w 2011 r. do pobierania tego świadczenia było w Polsce 537. Stąd właśnie apel do ministra sportu i turystyki, aby w trakcie prac nad projektem budżetu państwa rozważyć zmianę zasad waloryzacji tych świadczeń i postarać się przywrócić możliwość waloryzacji corocznej na ogólnych zasadach. Dziękuję uprzejmie. (Oklaski)