Poseł Jerzy Polaczek:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pragnę wygłosić oświadczenie w sprawie potrzeby zaangażowania się Polski w działania związane z zapobieganiem zagładzie chrześcijan na Bliskim Wschodzie. Tegoroczny okres trwającej jeszcze Wielkanocy, której historyczne korzenie tkwią na terenach Bliskiego Wschodu, musi skłaniać nas do pochylenia się nad rozgrywającą się na naszych oczach tragedią zamieszkującej tam społeczności chrześcijańskiej. Kiedy świat zachodniej cywilizacji w swojej głupocie i naiwności spodziewał się, że procesy rewolucyjne zwane arabską wiosną upodmiotowią społeczeństwa Bliskiego Wschodu i doprowadzą do demokracji, otrzymał coś zupełnie innego, przeciwnego. Okazało się, że skutkami tych procesów politycznych są stan narastającego chaosu, radykalizacja islamu oraz wybuch wrogości w stosunku do tzw. cywilizacji zachodniej. Z tego też powodu niełatwy los tamtejszych wspólnot chrześcijańskich zamienił się w jawne ludobójstwo, które jest zapowiedzią ich rychłej zagłady.

    Nie wolno nam zapominać, że chrześcijanie na Bliskim Wschodzie, który dziś kojarzy się nam z islamem, są tam społecznością historycznie starszą i bardziej zakorzenioną niż społeczność wyznająca religię proroka Mahometa. Mieszkańcy tego obszaru etnicznego wywodzą się z rdzennych ludów semickich albo z potomków mieszkańców pochodzenia helleńskiego. Obie te społeczności przyjęły chrześcijaństwo bardzo wcześnie, bo zaraz po Kościele jerozolimskim. Część wspólnot chrześcijańskich zamieszkujących ten obszar pozostaje w łączności z Kościołem katolickim, inne są kościołami lub wspólnotami autonomicznymi.

    Chciałbym podkreślić, że jednak mimo wieków, mimo wielu zawirowań wojennych i prześladowań nigdy większość muzułmańska, szczególnie tamtejsze władze, nie stawiała sobie za cel fizycznej likwidacji i zagłady tych społeczności. Dzieje się to, niestety, paradoksalnie w XXI wieku, w okresie wysoko rozwiniętej cywilizacji humanistycznej, kiedy istnieją Organizacja Narodów Zjednoczonych, Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości w Hadze i wiele innych organizacji monitorujących przestrzeganie praw człowieka i praw mniejszości. Na naszych oczach ten XXI wiek staje się czasem, w którym cała bliskowschodnia społeczność chrześcijańska zagrożona jest zagładą kulturową i fizyczną. Niby wszyscy o tym wiemy, ale tak naprawdę dzieje się to jakoś obok, jest przesłonięte przez inne wydarzenia, a pojedyncze zamachy organizowane przez wyznawców Allacha w Stanach Zjednoczonych czy w Europie nie mogą nam w Polsce i światu przesłaniać tej tragedii, jaką jest ludobójstwo chrześcijan i jaką są czystki etniczne, co ma miejsce bez przerwy, tylko gdzieś tam dalej.

    Nie umniejszając tragedii wszystkich tamtejszych mieszkańców, którzy niewinnie giną czy cierpią w walkach na Bliskim Wchodzie, chcę jednak zwrócić uwagę na jeden wyjątkowy rys - zagłada społeczności chrześcijańskiej na tym obszarze to wymazywanie prawie 2 tys. lat historii. Czy jako Europejczycy sprzeciwimy się przemocy na Bliskim Wschodzie, gdzie na naszych oczach ginie dzisiaj wielowiekowe dziedzictwo wiary i kultury, gdzie zabija się ludzi tylko za to, że są chrześcijanami? Dlaczego reakcja instytucji międzynarodowych jest znikoma i absolutnie nieadekwatna do rozmiaru i ciężaru tej tragedii oraz jej skutków dla cywilizowanego świata?

    Jako Polacy mamy szczególne prawo i szczególny obowiązek, by zabrać głos, a Polska ma prawo podjąć aktywne działania na arenie międzynarodowej, gdyż chodzi o sprawę fundamentalną, kwestię wagi zasadniczej, bo związaną z życiem ludzkim i z naszym podejściem do tej cywilizacji, która nas ukształtowała. Nasza historia to również wielokrotne doświadczanie zmowy milczenia wielkich tego świata, milczenia obłudnego i krótkowzrocznego, które było bezczynną akceptacją kolejnych zbrodni.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam nadzieję, że moja wypowiedź odwołująca się do sumienia i podstawowych wartości ogólnoludzkich i chrześcijańskich nie pozostanie bez echa, Polska będzie aktywnie mobilizować społeczność międzynarodową i uczestniczyć w akcjach na rzecz obrony niewinnych ofiar fanatycznych zbrodniarzy Państwa Islamskiego, dodajmy, że zbrodniarzy, których wyrzeka się już większość światowej społeczności muzułmańskiej.

    Form pomocy jest wiele, ale musimy zacząć przede wszystkim od przerwania zmowy milczenia i bezczynności. To jest nasze zadanie. Opinia publiczna zaś, w szczególności również Sejm, powinna być szczegółowo poinformowana, w jaki sposób Polska jest zaangażowana na forach międzynarodowych w akcje (Dzwonek) związane z zapobieganiem tragedii albo ratowaniem społeczności chrześcijańskiej Lewantu. Dziękuję bardzo. (Oklaski)