Poseł Szymon Giżyński:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W wieku 93 lat zmarł Bohdan Tomaszewski, jeden z ostatnich, o którym godzi się powiedzieć, że był prawdziwie ostatni, co tak poloneza wodził jako arbiter elegantiarum i spadkobierca bogactwa, barwności i klasy polskiej obyczajowości i kultury okresu międzywojennego, jednocześnie człowiek tak bliski dumy i patriotyzmu czasów II Rzeczypospolitej. Jako sprawozdawca i komentator sportowy Bohdan Tomaszewski pozostawił w pamięci radiosłuchaczy i telewidzów całkowicie i oryginalnie własną, można by rzec, idiomatyczną, i to idącą w setki przykładów, antologię radiowo-telewizyjnych perełek i bon motów. Przypomnę na użytek własnej sentymentalnej uciechy choćby dwa takie obrazki pełne bezpretensjonalnego wdzięku rodzajowych scenek.

    Bohdan Tomaszewski komentuje zwycięski bieg na 800 m dwukrotnego mistrza olimpijskiego z Montrealu Kubańczyka Alberto Juantoreny: Biegną równo, równo, Juantorena jakby nieco szybciej, ma już 20 m przewagi, ale oni w dalszym ciągu biegną równo, równo.

    Obok lekkiej atletyki Bohdan Tomaszewski z najwyższym upodobaniem komentował także swój ukochany tenis, m.in. któryś z singlowych pojedynków Wojciecha Fibaka z jednym z najlepszych tenisistów świata pierwszej połowy lat 70. ubiegłego wieku Holendrem Tomem Okkerem. Bohdan Tomaszewski tak opowiada rozstrzygającą o gemie wymianę piłek przy taśmie między Fibakiem i Okkerem: Fibak, Okker, Fibak, Okker, Fibak, Okker, Fibak, Okker, Fibak, Okker, Okker. Dziękuję uprzejmie. (Oklaski)