21 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Wewnętrznych o uchwale Senatu w sprawie ustawy o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka (druki nr 2901 i 2921).

Poseł Sprawozdawca Witold Pahl:

    Pani Marszałkini! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! W imieniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Wewnętrznych pragnę przedłożyć sprawozdanie o uchwale Senatu w sprawie ustawy o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka.

    Wysoki Sejmie! Senat wniósł do przyjętej ustawy 25 poprawek. Mają one charakter zarówno legislacyjny, jak i merytoryczny. Komisje po przeanalizowaniu tychże poprawek rekomendują Wysokiemu Sejmowi odrzucenie poprawek 1., 2., 5., 10., 16. i 25., natomiast co do pozostałych poprawek oczywiście wnoszą o ich przyjęcie.

    Krótkie uzasadnienie w tym zakresie. Należy zwrócić uwagę, że na aprobatę zasługują rzeczywiście te poprawki, które zmierzają do poszerzenia zakresu spraw, które znajdują się w kognicji sądu okręgowego, a w odniesieniu do których podjęcie przewidzianych ustawą działań w zakresie ochrony i pomocy powinno być przewidziane dla osób, które spełniają te wymogi. Właściwe były również kwestie dotyczące dostosowawczych zmian wynikających chociażby z nowelizacji Kodeksu postępowania karnego. Natomiast brak jest uzasadnienia, zdaniem połączonych komisji, by przyjąć te poprawki, które wprowadzają obligatoryjność, a więc nie ma w tym wypadku miarkowania zakresu pomocy udzielanej przez policję. Wydaje się, że jednak fakultatywność i swoboda organów w tym zakresie będą stanowiły o większej skuteczności i bardziej efektywnym wykorzystaniu środków przeznaczonych na realizację tak potrzebnych przecież zadań wymiaru sprawiedliwości w zakresie ochrony.

    Nie jest też uzasadnione wprowadzenie niezgodnych systemowo rozwiązań, które przede wszystkim dotyczą ustanowienia, jeżeli chodzi o osoby małoletnie, przedstawiciela w innym trybie, niż przewiduje to Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Tak że zaproponowana zmiana dotycząca poprawienia standardów prawidłowej legislacji, zdaniem komisji, mogłaby wywołać odwrotny do zamierzonego skutek.

    Ostatnia kwestia, czyli wejście w życie projektowanej ustawy. Zdaniem komisji zdecydowana większość tych przepisów ze względu na wagę sprawy winna wejść w życie w jak najkrótszym terminie, dlatego również w tym zakresie komisje nie podzielały stanowiska Senatu.

    Raz jeszcze wnoszę o to, pani marszałkini, panie ministrze, Wysoka Izbo, aby Sejm raczył przyjąć rekomendację połączonych komisji w tym zakresie. Dziękuję bardzo. (Oklaski)