1 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (druki nr 2768 i 2779).

Poseł Jacek Najder:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt wygłosić stanowisko Klubu Poselskiego Twój Ruch w sprawie sprawozdania komisji o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

    Wysoka Izbo! Klub Poselski Twój Ruch uważa za jak najbardziej zasadne uregulowanie i wykreowanie czytelnych zasad kontrolowania jakości paliw stałych, głównie mam tu na myśli węgiel, jak również unormowanie pewnych, łagodnie mówiąc, niecnych praktyk na tym rynku. Wszyscy mamy oczywiście świadomość, że chodzi o zakaz przywozu z państw trzecich paliw niespełniających norm. Chociaż mamy pewne obawy, czy nie rodzi to złamania zasad wolnego handlu, to jednak uważamy, że może to być skuteczny środek służący do wyeliminowania patologii, o których mówili też moi przedmówcy.

    Wydaje się jak najbardziej wskazane i słuszne to, aby służby celne miały możliwość weryfikacji tego, co przez nasze granice, zwłaszcza wschodnie, przedostaje się na rynek polski, jak również to, aby inspekcja handlowa miała możliwość weryfikowania jakości sprzedawanych towarów, podobnie jak się to dzieje w innych segmentach gospodarki i handlu. Do tej pory wszyscy mieli świadomość tego, że jeśli chodzi o rynek węgla kamiennego, to panowała tam, delikatnie rzecz ujmując, jeśli nie samowolka, to dość umowne i luźne zasady.

    To, o czym wspominali również moi przedmówcy, czyli brak rozporządzenia, może być istotną kwestią, która, że tak powiem, dobre intencje położy tak ad hoc.

    Wydaje nam się również, że to uregulowanie prawne nie będzie w stanie zlikwidować problemu dotyczącego tych 9 mln t leżących na hałdach kopalnianych, bo o ile zasadny jest ten trójpak węglowo-energetyczny, jakby go nie nazwać, o tyle jest pytanie: Co dalej? Bo to jest tylko doraźna ustawa, która w sposób bardzo chirurgiczny próbuje załatwić jakiś problem. Mam nieodparte wrażenie, że tego problemu nie załatwi, bo jeśli pani premier w swoim exposé mówi, że ochrona polskiego węgla przed nieuczciwą konkurencją jest dla niej istotną kwestią, to zapytam: A co z uczciwą konkurencją? Bo przecież polski węgiel, nawet ten w miarę dobrej jakości, nie jest konkurencyjny na rynkach światowych, bo Kopalnia Węgla Kamiennego Kazimierz-Juliusz to tylko wierzchołek góry lodowej. Takich kopalni być może będzie więcej. Czy to nie jest tak, że dzisiaj, na początku ostatniego roku, nowy rząd pani premier godzi się na wręczenie takiej, w cudzysłowie, łapówki za spokój? Przyjechali bowiem górnicy, wygłosili swoje postulaty, przedstawili swoje problemy i co? I nic, bo węgiel polski nadal nie będzie konkurencyjny. Jeśli chodzi o problem zamknięcia tej kopalni, to jest to tylko zgaszenie małego pożaru. To nie jest żadna restrukturyzacja branży górnictwa węgla kamiennego, to nie jest zwiększenie konkurencyjności, ponieważ polski węgiel nie jest konkurencyjny. Nasuwa się pytanie, co rząd zamierza zrobić. Uważam, że ta ustawa, oprócz tej niewątpliwie słusznej sprawy unormowania rynku, jest tylko pierwszym krokiem, małym kroczkiem, dla górnictwa węgla kamiennego. Być może jest wielkim krokiem dla rynku, ale unormowanie tego rynku jest tylko pierwszym krokiem do tego, aby polski węgiel kamienny być może stał się konkurencyjny.

    Szanowny Rządzie! Rozumiemy, że trzeba pomóc górnikom, którzy nie mają wykupionych mieszkań i którzy mają inne problemy, natomiast co do spłaty zobowiązań, to fajnie, że ktoś chce spłacić zobowiązania, tylko może spłaćmy wszystkim zobowiązania. Wydaje mi się to, delikatnie rzecz ujmując, zbytnią łaskawością, bo jeśli dzisiaj kioskarz, sklepikarz, budowlaniec czy handlowiec ma problemy, to nikt za niego nie zapłaci, on sam musi pokrywać swoje zobowiązania. Dlatego wydaje mi się, że to jest, w cudzysłowie, kupowanie sobie spokoju. Jak długo rząd nie zrobi czegokolwiek, aby górnictwo węgla kamiennego było konkurencyjne na wolnym rynku, tak długo będziecie państwo zakładnikami górnictwa, będziecie musieli płacić, dopłacać co roku do kolejnych nierentownych posunięć, a tych posunięć, obawiam się, będzie nie mniej, tylko więcej, bo będą przyrastały, bo będą się wyczerpywały kolejne pokłady. (Dzwonek) Nikt nie ma planu, jak zrestrukturyzować zatrudnienie, przenieść ludzi do innych części gospodarki, tylko wszyscy się trzymają węgla i zatrudnienia w górnictwie jak jakiegoś totemu. To jest wyzwanie dla rządu, a nie ta ustawa.

    Ustawa jest oczywiście słuszna, będziemy głosować za, natomiast to jest malutki, ale pierwszy kroczek. Prosimy o więcej. Dziękuję.