4 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz ustawy Kodeks karny wykonawczy (druki nr 1349, 1516).

Poseł Jarosław Pięta:

    Dziękuję bardzo.

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Przypadł mi w udziale zaszczyt przedstawienia stanowiska Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska w sprawie senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz ustawy Kodeks karny wykonawczy, druki nr 1349 i 1516.

    Zakres przedmiotowy noweli ma na celu dostosowanie systemu prawa do orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego dotyczących niezgodności art. 263 § 7, art. 73 § 3 i art. 245 § 1 Kodeksu postępowania karnego z konstytucją. Senacki projekt w istocie rzeczy pokrywał się z zawartymi w projekcie rządowym propozycjami dotyczącymi nowelizacji Kodeksu postępowania karnego. Występują jednak różnice istotne z punktu widzenia stosowania tych rozwiązań w praktyce. I tak w odniesieniu do art. 73 Kodeksu postępowania karnego propozycja Senatu polegająca na uchyleniu § 2-4 jest zbyt daleko idąca i wykraczająca poza zakres koniecznych prac zleconych przez Trybunał Konstytucyjny. Propozycja nowelizacji polegającej de facto tylko na modyfikacji § 2 i 3 art. 73 Kodeksu postępowania karnego wydaje się w pełni wystarczająca. Nie idzie ona tak daleko w umożliwianiu niczym niekontrolowanych kontaktów obrońcy z podejrzanym.

    Podobnie jest z art. 245 § 1 Kodeksu postępowania karnego, gdzie zmiana polega na nadaniu innego brzmienia treści artykułu. Propozycja ta zawiera przesłankę, o której mowa w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego, a która to wskazywać będzie na wyjątkowy charakter możliwego ograniczenia kontaktu zatrzymanego z adwokatem, dodatkowo limitowanego szczególnie uzasadnionym wypadkiem, co wymuszać będzie potrzebę wnikliwej analizy w konkretnym stanie faktycznym z uwagi na konieczność wykazania zaistnienia tej przesłanki w przypadku skorzystania z zastrzeżenia.

    W odniesieniu do art. 263 § 7 K.p.k. uznać należy za niecelowe uruchamianie procedury legislacyjnej, a proponowane rozwiązanie - za nieszczęśliwe. Wszelkie ograniczenie latami, określone w tym artykule, jest nieprawidłowe, a ustanawianie właściwego sądu apelacyjnego do rozpatrywania postanowień w sprawie tymczasowego aresztowania - niezgodne z obowiązującą praktyką.

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Platforma Obywatelska wnosi o przyjęcie przedmiotowej senackiej nowelizacji zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Komisję Nadzwyczajną do spraw zmian w kodyfikacjach. Dziękuję bardzo za uwagę.