37 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny (druki nr 2682 i 3633).

Poseł Sprawozdawca Jarosław Pięta:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Pani Minister! W imieniu nadzwyczajnej komisji kodyfikacyjnej mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie dotyczące zawartej w druku nr 2682 nowelizacji Kodeksu karnego.

    Jest to propozycja Senatu, który podjął się nowelizacji art. 191 Kodeksu karnego poprzez dodanie nowego § 1a oraz § 3. Senat proponuje penalizację stosowania przemocy innego rodzaju, przemocy pośredniej, skierowanej do rzeczy, a nie do człowieka, w sposób uporczywy lub utrudniający innej osobie zaspokajanie jej podstawowych potrzeb życiowych.

    Niewątpliwie propozycja Senatu jest szczególna, dlatego że wszyscy zgodzimy się, iż wychodzi ona naprzeciw istotnym problemom społecznym. Każdy z nas stykał się z przemocą stosowaną przez właścicieli nieruchomości, firmy windykacyjne, którzy zmuszali do określonego zachowania, słyszał o tym. Z drugiej strony każdy prawnik wie, że wiele tych kwestii jest już regulowanych na gruncie prawa cywilnego. To wynikało z dyskusji, jak również z przedstawionych opinii. Warto również stwierdzić, że w 2011 r. Sejm przyjął nowelizację dotyczącą stalkingu, a więc uporczywego dręczenia.

    W trakcie prac komisji, jak również na podstawie opinii przedstawionych przez prokuratora generalnego, rzecznika praw obywatelskich, Sąd Najwyższy, Krajową Radę Sądownictwa, Prokuratorię Generalną oraz Ministerstwo Sprawiedliwości wszyscy zgodzili się co do tego, że ten problem jest, powinien być uregulowany, ale zakres art. 191 § 1 jest zbyt daleki, zbyt szeroki. Wątpliwości budziła właśnie kwestia uporczywości. W związku z powyższym komisja w trakcie swoich prac zawęziła ten zakres i przepis ten odnosi się bezpośrednio do lokali mieszkalnych. Uznaliśmy, że pozwoli to uniknąć nadmiernie szerokiego ujęcia czynu zabronionego, a jednocześnie realizuje to w całości założenia projektu, który stworzył Senat, intencje ustawodawcy.

    Niewątpliwym novum były dalsze działania, które odnoszą się do prawa administracyjnego, w szczególności do Prawa budowlanego. To jest określone w art. 2.

    Może jeszcze wrócę na chwilę do § 3, o którym mowa w art. 1, bo niezmiernie istotne jest to, że ściganie przestępstwa następuje na wniosek pokrzywdzonego. To jest istotna kwestia, która również była omawiana w trakcie tych prac.

    Ale wracam do Prawa budowlanego. Tutaj występuje novum. Chodzi o ingerencje czy w ogóle naruszenia nieuzasadnione względami technicznymi lub użytkowymi. Wprowadzono również kontrolę, która powinna być przeprowadzona w ciągu trzech dni od otrzymania zgłoszenia. Tę kontrolę przeprowadza właściciel lub zarządca.

    Wprowadzono pojęcie decyzji, która nie jest nowym pojęciem, zmierzającej do usunięcia wszystkich skutków wynikających z naruszeń i przywrócenia stanu poprzedniego. Takie regulacje występują m.in. na gruncie Prawa budowlanego. Takim nakazem dysponuje inspekcja pracy, jak również Państwowa Inspekcja Sanitarna.

    Następny etap dotyczył pomysłu, który został określony w art. 3. Dotyczy on Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Wprowadziliśmy nowy paragraf oznaczony 1c. Została tu określona grzywna w wysokości do 2 tys. zł. Wstępne propozycje były inne, ale uwzględniliśmy grzywny, które funkcjonują w podobnych systemach, dlatego też ta grzywna została określona w wysokości do 2 tys. zł. Chciałbym również wspomnieć, że podobne rozwiązania istniały w Kodeksie karnym z 1969 r. i zostały one określone w art. 167. Stąd też powrót do tego sposobu rozumowania.

    Ostatnia kwestia dotyczy art. 4 - vacatio legis. Ustaliliśmy, że ustawa wchodzi w życie z upływem trzech miesięcy. Łatwo stwierdzić, że istotnym miesiącem jest październik, kiedy rozpoczynają się tego typu działania. W związku z powyższym uznaliśmy, że wejście w życie ustawy w ciągu trzech miesięcy jest bardzo istotnym rozwiązaniem. I takie rozwiązanie związane z vacatio legis nie jest przypadkowe.

    Gwoli sprawiedliwości muszę powiedzieć, że Biuro Legislacyjne sygnalizowało, iż w związku z tym, że łączymy prawo karne i Prawo budowlane, możemy wyjść poza określony zakres. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę fakt, że jest to uzupełnienie co do zasady bardzo potrzebne, jest to stopniowanie administracyjne, przejście na wykroczenia i Kodeks karny, uznaliśmy to za bardzo dobre rozwiązanie. Zresztą nie tylko posłowie, ale wszyscy eksperci zgodzili się, że ten kierunek jest właściwy.

    W imieniu nadzwyczajnej komisji kodyfikacyjnej wnoszę o przyjęcie przez Wysoką Izbę tego rozwiązania. Dziękuję bardzo. (Oklaski)