Pani Marszałek! Szanowny Panie Ministrze! Organizacje związkowe i środowiska pracowników wojskowych przedsiębiorstw remontowo-produkcyjnych, w tym także grudziądzkich Wojskowych Zakładów Uzbrojenia oraz bydgoskich Wojskowych Zakładów Lotniczych nr 2, wskazują na brak podstaw prawnych, czyli legalności, które umożliwiałyby konsolidację tych przedsiębiorstw spółce Bumar. Podczas spotkań, które odbyłem z przedstawicielami związków zawodowych wojskowych przedsiębiorstw remontowo-produkcyjnych, wielokrotnie wskazywano argument, że art. 33 ust. 4 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji umożliwia tylko wyrażenie przez Radę Ministrów zgody na wnoszenie przez Skarb Państwa akcji do innej jednoosobowej spółki Skarbu Państwa. A przecież, jak wiemy, Skarb Państwa nie jest jedynym udziałowcem warszawskiego Bumaru, bowiem posiada niespełna 85% udziałów w tej spółce.
W ocenie pracowników wniesienie akcji wojskowych przedsiębiorstw remontowo-produkcyjnych w struktury Bumaru sp. z o.o. spowoduje utrudnienia proceduralne związane z podejmowaniem wszelkich decyzji przez centralę spółki, co negatywnie wpłynie na konkurencyjność oraz potencjał polskiego przemysłu obronnego. Zdaniem związkowców w związku z nieracjonalnymi metodami zarządzania, które stosuje Bumar, pracownicy obawiają się utraty stabilności ekonomiczno-finansowej dobrze prosperujących dotychczas spółek.
Mając powyższe na uwadze, bardzo proszę pana ministra o udzielenie odpowiedzi, czy dotychczas realizowano procesy wnoszenia akcji spółek należących do Skarbu Państwa do spółek, które nie są w 100% własnością Skarbu Państwa, a jeśli tak, to na jakiej podstawie były lub są prowadzone takie działania. Dziękuję.