3 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny (druk nr 757).

Poseł Michał Kabaciński:

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Proponowany przez wnioskodawców projekt zasługuje na szczególną uwagę, mówię jako przedstawiciel partii o trochę innych poglądach, natomiast problem poruszony w tej ustawie powinien być bliski każdemu, niezależnie od barw politycznych.

    Celem projektu jest, jak wcześniej zostało powiedziane, zwiększenie ochrony wolności seksualnej człowieka. Nikogo chyba nie trzeba przekonywać, czym dla ofiary gwałtu jest to traumatyczne wydarzenie, jakie wielkie piętno na dalsze życie wyciska to niesłychane przestępstwo.

    Zadaniem Wysokiej Izby jest dbanie o dobry stan prawny państwa, który zapewni bezpieczeństwo obywateli. Przytoczone przez wnioskodawcę dane, jeżeli naprawdę tak jest, są przerażające. Uważam, że w tej materii przy przestępstwach gwałtu, przy art. 197, państwo, wymiar sprawiedliwości niestety nie zdaje egzaminu. Podejrzewam, że stąd ta wola zmiany.

    Wnioskodawcy proponują zwiększenie dolnej granicy, co jednocześnie ograniczyłoby pewne patologie. Oczywiście jest to jakiś pomysł. Oceniając ten projekt, na pewno należy odnieść się do niego pozytywnie, ponieważ porusza on problem, jakim jest gwałt i odpowiedzialność za ten gwałt. Dzisiaj niestety widzimy, że odpowiedzialność tak naprawdę jest żadna. Tutaj nie zgodziłbym się ze stwierdzeniem, że w jakiś sposób będziemy wpływać na sędziów. Może po prostu dajmy im jeszcze jakieś instrumenty, żeby rzeczywiście nie popełniali błędów. Dzisiaj tak naprawdę poruszają się oni w ramach obowiązującego Kodeksu karnego, ale ten Kodeks karny ewidentnie daje im takie możliwości. Zmieńmy więc Kodeks karny, z tym się zgodzę.

    Natomiast przy okazji tej bardzo ważnej debaty proponowałbym jeszcze i apelował do Wysokiej Izby nie tylko o poparcie tego projektu, ale też zastanowienie się, czy poza tą debatą, poza zmianami w Kodeksie karnym nie powinniśmy jednocześnie stworzyć pewnego mechanizmu opieki nad ofiarami. Dzisiaj niestety, gdy czyta się różnego rodzaju raporty i dane, opieka nad ofiarami jest na mizernym poziomie.

    Tutaj moje pytanie do wnioskodawców: Czy są jakieś dane, czy w Polsce działają takie placówki, czy są jakieś systemy dbające o te właśnie ofiary? Chciałbym zwrócić uwagę na problem podnoszony przez mój klub poselski, kwestię edukacji seksualnej w szkołach. Przy wszystkich różnicach między nami, czy edukacja seksualna nie miałaby przełożenia na późniejsze życie, na późniejsze relacje między kobietą, mężczyzną i odwrotnie, czy właśnie ta edukacja seksualna nie wpływałaby na zmniejszenie liczby tych przestępstw albo czy nie wpłynęłaby na ich wykrywanie lub zapobieganie im? Taka młoda osoba, która będzie uświadomiona, że pewnych rzeczy starsza osoba nie powinna robić, będzie mogła wcześniej sygnalizować, że może dojść do czegoś, co jest niezgodne z prawem. Stąd uważam, że poza tymi zmianami kodeksowymi bardzo ważne byłyby jakieś projekty, które by przeciwdziałały. Wysoka Izba powinna, bez patrzenia, czy to projekt Solidarnej Polski, Ruchu Palikota czy Platformy Obywatelskiej, wspólnie rozmawiać, ponieważ problem jest bardzo ważny.

    Dlatego Klub Poselski Ruchu Palikota nie będzie za odrzuceniem tego projektu, choć na pewno każdy projekt ma jakieś wady, nic nie jest idealne, ale myślę, że w toku prac komisji będziemy mogli wypracować jakieś słuszne stanowisko, bo sprawa jest bardzo ważna i nie powinniśmy na pewno odwracać się plecami. Dziękuję bardzo. (Oklaski)