13 punkt porządku dziennego:

Poseł Jan Krzysztof Ardanowski:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dyskutujemy dzisiaj o wykorzystaniu środków i realizacji Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, czyli drugiego filara wspólnej polityki rolnej w mijającej perspektywie finansowej. Był to program, z którym wiązano wielkie nadzieje. Wydaje się, że w dużej mierze przesadzone. Ja pamiętam obietnice, jakie były składane, co do wielkiego wpływu i skuteczności zmian na obszarach wiejskich finansowanych właśnie przez drugi filar wspólnej polityki rolnej. Zbudowano wręcz przekonanie o tej mitycznej mannie z nieba, która spadnie na polskie obszary wiejskie i która sprawi, że właściwie będziemy mówili o nowej sytuacji na obszarach wiejskich. Ta megalomania w dalszym ciągu pobrzmiewa, niestety również w tej Izbie.

    Bardzo ostrożnie, chociaż to Prawo i Sprawiedliwość negocjowało warunki PROW i w 2007 r. Komisja Europejska we wrześniu przyjęła polską propozycję... My znaliśmy bardzo dobrze zarówno uwarunkowania finansowe, jak i kłopoty z realizacją tego programu, dlatego staraliśmy się nigdy nie budować zamków na piasku, wyznając zasadę łacińską Amicus Plato, sed magis amica veritas - prawda jest najważniejsza. Słyszeliśmy jednak, w szczególności z ust tych, którzy później realizowali ten program, wielkie plany, obietnice, ile to rolnicy dostaną. A ja przypomnę dane dotyczące najważniejszych programów, które były realizowane, np. modernizacja gospodarstw rolnych - 56 tys. umów, tj. ok. 4% rolników w Polsce; różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej, czyli różnicowanie dochodów na obszarach wiejskich - 13 tys., tj. ok. 1% gospodarstw; tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw - 9,5 tys., czyli poniżej 1%. Mówię o tej puli gospodarstw, których właściciele są ubezpieczeni w KRUS bądź korzystają ze wsparcia bezpośredniego, czyli tych osobach, które wykazują chociaż minimalną aktywność w rolnictwie. (Dzwonek) Zalesienia, które były bardzo ważne, również poniżej 1%.

Poseł Jan Krzysztof Ardanowski:

    Nie wolno budować zamków na piasku. Dla mnie najważniejsze jest to - i to jest pytanie do pana ministra - jak doświadczenia tej perspektywy finansowej, również potknięcia, problemy, na które będą też zwracali uwagę moi koledzy i koleżanki, wykorzystamy do tego, by w sposób precyzyjny, może bardziej efektywny przygotować plany na perspektywę 2014-2020. Dziękuję. (Oklaski)