Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W swoim oświadczeniu chciałbym złożyć hołd wszystkim rodzinom i bliskim ofiar, które zginęły w katastrofie smoleńskiej 10 kwietnia 2010 r. Skłoniła mnie do tego dziś, delikatnie mówiąc, nieszczera postawa rządu, prokuratury, komisji rządowych i pojedynczych osób, które nie chciały pełnej prawdy o 10 kwietnia 2010 r. ani o tym, co działo się później.
Bezwzględna konieczność oddania szacunku ciałom osób, które poniosły śmierć pod Smoleńskiem, oraz dostarczenia pewności żywym członkom rodzin, że w mogiłach znajdują się ich bliscy, jest oznaką humanitaryzmu i przestrzegania prawa oraz najwyższych wartości. Niestety wczorajsze, z 27 września 2012 r., wypowiedzi strony rządowej, pana premiera Tuska, wciąż nie noszą znamion chęci wyczerpania wszystkich możliwości wyjaśnienia przedłużającego się dramatu ani jeśli chodzi o przyczynę katastrofy, ani jeśli chodzi o zamianę ciał. Oświadczam więc, że Polską racją stanu jest powołanie międzynarodowej komisji do zbadania przyczyny katastrofy smoleńskiej. Jej zafunkcjonowanie pozwoli każdemu obywatelowi zdobyć przekonanie, że rząd Polski stanął na wysokości zadania, a suwerenne państwo polskie istnieje i zdała egzamin. Dziękuję bardzo. (Oklaski)