1 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie pilnego rządowego projektu ustawy o składkach na ubezpieczenie zdrowotne rolników za 2012 r. (druk nr 103).

Poseł Zbigniew Dolata:

    Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam kilka pytań dotyczących tej ustawy. Przede wszystkim chciałbym się dowiedzieć, czy Rada Ministrów, decydując o tym, że nad tym tekstem będzie pracowało Ministerstwo Zdrowia, nie naruszyła ustawy o działach administracji. Wiadomo, że kwestia ubezpieczeń społecznych należy do ministra rolnictwa. Kilka lat temu nadzór nad KRUS-em przekazaliśmy ministrowi rolnictwa. Dzisiaj, jak się okazuje, jeśli w ogóle dobrze wiem, składki na ubezpieczenie zdrowotne ciągle jeszcze zbiera KRUS. Dlaczego więc oddano to Ministerstwu Zdrowia, które przygotowało projekt ustawy? Ten projekt jest bublem prawnym i wielu posłów, łącznie z panem posłem Walkowskim, wskazywało na to, jakie błędy zawiera ten projekt ustawy. Pan poseł Walkowski wskazał chociażby na brak górnej granicy, jeśli chodzi o składkę. Tych błędów jest jednak bez liku. I rodzą się pytania, przede wszystkim dotyczące kryteriów. Jakie kryteria stosowano, pracując nad tym projektem ustawy? Dlaczego np. wykorzystano tylko dane KRUS? Dlaczego nie wykorzystano danych GUS-owskich, które pochodzą ze spisu rolnego z 2010 r.? One są znacznie dokładniejsze niż te dane KRUS-owskie. To jest jedna kwestia.

    Kolejna kwestia. Dlaczego nie uwzględniono kryteriów dochodowych stosowanych przez Unię Europejską? Decyzja o tym, że gospodarstwo do 6 ha nie przynosi dochodu, a, powiedzmy, gospodarstwo 11-hektarowe dochód przynosi, jest bowiem co najmniej wątpliwa. Według kryteriów unijnych mamy gospodarstwa bardzo małe, tj. do 8 tys. euro dochodu, a także małe - do 25 tys. euro dochodu. Gdyby posługiwać się tymi kryteriami, to rolnicy, którzy mają do 50 ha, nie powinni płacić tych składek, powinien to refundować budżet państwa.

    Panie ministrze, powinien pan na te pytania odpowiedzieć. Widziałem, jak pan reagował na pytania zadawane przez innych posłów - pan przeważnie uśmiechał się, ale uśmiechami nie pokryje pan braku odpowiedzi na te pytania. Dziękuję bardzo. (Oklaski)