10 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o standaryzacji niektórych wzorów pism w procedurach administracyjnych (druki nr 2123 i 2281).

Poseł Sprawozdawca Adam Szejnfeld:

    Dziękuję, panie marszałku.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rozmawiamy o sprawozdaniu komisji dotyczącym rządowego projektu ustawy o standaryzacji niektórych wzorów pism w procedurach administracyjnych. Przypomnę, druk pierwotny to jest druk nr 2123, druk zawierający sprawozdanie komisji to jest druk nr 2281.

    Komisja pracowała nad projektem ustawy 12 marca, 19 marca oraz 2 kwietnia. Macie państwo do dyspozycji również opinię Ministerstwa Spraw Zagranicznych z dnia 7 kwietnia o zgodności z prawem Unii Europejskiej i projektu, i przede wszystkim sprawozdania komisji. W opinii stwierdza się, że projekt nie jest sprzeczny z prawem Unii Europejskiej.

    Najkrócej rzecz ujmując, w czym rzecz? Projekt ustawy ma na celu uproszczenie otoczenia prawnego i stworzenie ułatwień w komunikacji między obywatelami, w tym także oczywiście przedsiębiorcami, a administracją. Jednym z najważniejszych celów projektu jest wprowadzenie obowiązku określenia wzorów pism w formie dokumentów elektronicznych. To jest ważna kwestia, bowiem standaryzacja wzorów, można by powiedzieć, równa się elektronizacja procedur. Jednego nie ma bez drugiego. A de facto chodzi o to, żeby jak największa część komunikacji między obywatelami a administracją publiczną odbywała się drogą elektroniczną. To bowiem w zdecydowany sposób ułatwia obywatelom, w tym przedsiębiorcom, składanie podań, wniosków itd., w każdym razie pism, w przypadku których jeśli są określone standardowe wzorce, to oczywiście łatwiej je wypełniać. Składanie takich pism drogą elektroniczną dodatkowo nie tylko oczywiście przyspiesza tę komunikację, ale także ją ułatwia, bo jeśli pismo nie spełnia warunków, zwłaszcza jeżeli nie jest wypełnione we wszystkich istotnych częściach, to oczywiście system tego nie przyjmuje i nadający pismo od razu wie, że czegoś nie załączył bądź też nie wypełnił czegoś, co jest istotne dla załatwienia jego sprawy.

    Projekt ten nie tylko jest oczywiście zgodny z ideą deregulacji i ułatwiania obywatelom funkcjonowania w naszym kraju, ale jest także związany z realizacją dyrektywy nr 2006/123 Wspólnot Europejskich o usługach na rynku wewnętrznym. Szczególnie istotne znaczenie ma tutaj art. 8 tejże dyrektywy. Wzory pism, o których wspomniałem, będą rejestrowane w centralnym repozytorium wzorów dokumentów elektronicznych - oczywiście będą one tworzone przez uprawnione i wskazane w ustawie organy. Ustawa przewiduje stworzenie 68 wzorów pism i pierwotnie dotyczyła 22 ustaw, czyli zmian w 22 ustawach. Przewidujemy w tym projekcie wprowadzenie 6-miesięcznego vacatio legis, co wydaje się uzasadnione nie tylko dążeniem do tego, by wszyscy mogli się zapoznać z projektem ustawy, jak to zwykle bywa, gdyż w tym przypadku musi być odpowiedni czas na to, aby odpowiednie, wskazane ustawowo organy przygotowały te wzory pism i opublikowały wzory dokumentów, w przeciwnym razie nie można byłoby z tego korzystać.

    Warto podkreślić, że projekt jest zgodny z ustawą o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne i, co najistotniejsze, ma być pierwszym etapem porządkowania procedur administracyjnych. W przeciwnym razie można by nawet powiedzieć, że nie jest to gigantycznie zakrojone zadanie, które należałoby wykonać, ale gdy wiemy, że to jest pierwszy etap, to oczywiście mamy nie tylko nadzieję, ale i pewność, że będą następne i docelowo będziemy upraszczać komunikację między obywatelami a administracją we wszystkich aspektach tejże komunikacji.

    Kończąc, chcę powiedzieć, że wprowadziliśmy w komisji kilka poprawek, dotyczą one między innymi art. 4, art. 5 i art. 11, wykreśliliśmy też art. 18 i art. 19. Jeżeli chodzi o art. 19, chciałbym powiedzieć, że tam proponowano, w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, stworzenie czegoś, co by można nazwać wzorem uniwersalnym, to znaczy takim, który miałby zastosowanie wszędzie tam czy zawsze wtedy, gdzie czy kiedy odpowiedni resort czy odpowiednio uprawniony, ustawowo wskazany organ nie przygotowałby wzoru, ale doszliśmy do wniosku, że nie ma możliwości na tym etapie stworzenia takiego uniwersalnego wzoru, a jeżeli już, to na pewno nie w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, ponieważ wtedy ten wzór uniwersalny nie mógłby dotyczyć w sposób uniwersalny wszelkiego rodzaju aktywności i komunikacji, odnosić się do innych dziedzin i podmiotów innych niż te, które są określone w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Umówiliśmy się, że to jest rozwiązanie, które rząd będzie przygotowywał właśnie na kolejnym etapie, tak aby już tych wątpliwości, które ujawniły się w komisji deregulacyjnej, nie było.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wnoszę w imieniu komisji o uchwalenie zaprezentowanej, omówionej przeze mnie ustawy. Dziękuję bardzo.