13 punkt porządku dziennego:

Poseł Tomasz Latos:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Zacznę od stwierdzenia, że szkoda, iż nie udało się kontynuować tej niezwykle ciekawej i ważnej debaty. Nie wiem, na ile regulamin pozwala na przedłużenie chociaż o parę chwil. Myślę natomiast, panie marszałku, że stenogram z tej debaty należałoby zadedykować i przekazać zarówno nieobecnemu panu ministrowi, jak i przede wszystkim prezesowi NFZ. Naprawdę, szanowni państwo, padło tutaj wiele konkretnych pytań i zostało poruszonych wiele konkretnych spraw, które są niezwykle ważne i z których, mam wrażenie, zwłaszcza NFZ zupełnie nie zdaje sobie sprawy. Ale też nie może być tak, panie ministrze, że ministerstwo umywa ręce, nie chce brać współodpowiedzialności i stwierdza, że za wszystko odpowiada prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, a w tej chwili tak na dobrą sprawę nie wiadomo, kto, bo prezesa NFZ nie ma. Potrzebna jest jednak koordynacja.

    Wspominał pan o paru sprawach, takich jak chociażby kwestia leczenia choroby Leśniewskiego-Crohna, kwestia porozumienia z lekarzami. Zgadzam się z panem i cieszę się, że pan również dostrzega te problemy, o których wspomniałem, natomiast wymaga to przynajmniej pewnego nacisku na NFZ, aby dokonał stosownych zmian, bo pewien nadzór merytoryczny istnieje. Nie może być tak, że minister widzi błędy i nic z tego nie wynika.

    Mogę odnieść się też do wypowiedzi pana ministra, jaka pojawiła się kilka dni temu w wywiadzie dla ˝Gazety Wyborczej˝. Myślę, że dotknął pan istoty problemu. Mówił pan o tym, że służba zdrowia jest niedofinansowana, że brakuje pieniędzy. W zasadzie między wierszami możemy przeczytać, że ministerstwo, również i pan byłby za tym, chciałoby więcej finansować, więcej refundować, natomiast są ograniczone możliwości.

    Niemniej chciałbym zauważyć, bo było kilka głosów... (Gwar na sali) Przepraszam, chciałbym prosić o spokój. Po pierwsze, chciałbym bardzo podziękować panu posłowi Katulskiemu. Tak, rzeczywiście w 100% podzielam to zdanie. Uważam, że jest osobą, która pełni obowiązki prezesa i krótką, prostą decyzją o zmianie rozporządzenia można zmienić tę nieszczęsną umowę, na dodatek niezgodną z prawem - najprawdopodobniej tak się okaże, ponieważ nie po to zmienialiśmy ustawę, nie po to było zawierane to porozumienie między lekarzami a Narodowym Funduszem Zdrowia i ministerstwem, aby w tej chwili prezes jednostronnie to łamał. Można to, w moim przekonaniu, załatwić w ciągu najbliższych dni, a nie nie wiadomo kiedy, w lipcu.

    Kolejna sprawa, również niezwykle ważna, o której wspomniała pani poseł Małecka-Libera. Z tym również w pełni się zgadzam. Co stoi na przeszkodzie, aby właśnie, panie ministrze, tak jak pani poseł powiedziała, wprowadzić te leki, zamienić tę terapię niestandardową w przypadku onkologii na normalne procedury? Przeczytam panu ministrowi krótką listę. Nie ukrywam, że niepełną, fragmentaryczną. To leki, które w najbliższych dniach przenosi się z katalogu substancji czynnych do chemioterapii niestandardowej. Są to: Daunorubicyna, Mitoxantron, Metotreksat, Busulfan, Carmustinum, Cyklosporyna, Tioguaninum, Lomustinum, Prokarbazinum, Talidomid. To jest tylko krótka i fragmentaryczna lista leków, które w tej chwili będą funkcjonować w terapii niestandardowej.

    Panie ministrze, pomijając wszystko, bo za chwilę pewnie pan powie o imporcie docelowym, o innych możliwościach zakupu tych leków, ale po co komplikować życie lekarzom i pacjentom, po co tę drogę wydłużać, skoro i tak refundacja będzie, ale oczywiście będą dodatkowe problemy, bo trzeba będzie negocjować przesuwanie, trzeba będzie...

    (Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Jakub Szulc: Nie są zarejestrowane.)

    Panie ministrze, dlaczego coś, co było zarejestrowane, w tej chwili nie jest zarejestrowane?

    (Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Jakub Szulc: W terapii...)

    Nie tylko. Teraz będzie w terapii niestandardowej, w przewlekłej białaczce limfatycznej. Powiedziała o tym chociażby pani poseł Szczypińska.

    Leukeran. (Dzwonek) Niestety nie ma tego leku. Proszę wytłumaczyć, dlaczego tego leku nie ma. Dlaczego nie ma Melfalanu, który jest stosowany w szpiczakach? Nie jest niestety tak, jak pani poseł Skowrońska powiedziała. Owszem, być może na oddziałach onkologii - bo wizytowaliśmy Centrum Onkologii - pewne zapasy porobiono. Natomiast akurat jeżeli chodzi o Leukeran, jest to lek stosowany w terapii głównie na oddziałach hematologii, niekoniecznie w Centrum Onkologii. Dodatkowo nie wszyscy dyrektorzy porobili stosowne zapasy.

    Mam również pytanie do pani. Czy naprawdę chodzi o to, żeby dyrektorzy szpitali robili zapasy na kilka miesięcy? Chyba nie na tym powinna polegać rola...

Poseł Tomasz Latos:

    ...koordynatora, jakim jest minister.

    Wrócę jeszcze na końcu do tego, o czym powiedziałem. N-butanol w gruźlicy na 100%. Czy chodzi o to, aby ludzie z różnych środowisk, często patologicznych, kupowali go, płacąc 100%? Panie ministrze, nie kupią. Rośnie liczba zachorowań. Hydrazyd, o którym wspomniałem, który jest stosowany w profilaktyce, ale też w leczeniu gruźlicy u dzieci. 100%. Po państwa decyzjach zachorowalność wzrosła o 100%, bo w przypadkach kontaktu z gruźlicą nie można tego leku stosować profilaktycznie. To jest coś, co państwo musicie pilnie zmienić i temu, w moim przekonaniu, ta dzisiejsza debata powinna służyć.

    Na koniec jeszcze jedno zdanie odnośnie do lekarzy. Dogadajcie się państwo z nimi. Są możliwości, chociażby wskazane tu, na tej sali. Można to zmienić. Wprawdzie nie ma prezesa, ale nie powinno to niczego tłumaczyć. Tak naprawdę te dane, potwierdzam słowa pana posła Katulskiego, które dostaliśmy z Narodowego Funduszu Zdrowia - być może nie dotarły one do pana ministra, służę nimi po dzisiejszym posiedzeniu - są niestety kilkakrotnie niższe. Sytuacja wygląda niepokojąco. Pismo, panie ministrze, z jedenastego, czyli z poniedziałku, podpisane przez pełniącego obowiązki prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. Takie są dane.

Poseł Tomasz Latos:

    Dziękuję bardzo jeszcze raz za udział w tej dyskusji. Myślę, że do tych tematów będziemy musieli jeszcze wielokrotnie, panie marszałku, wracać, bo problemów jest dużo więcej, nie zdążyliśmy o nich porozmawiać. Dziękuję bardzo. (Oklaski)