15 punkt porządku dziennego:

Poseł Bożena Sławiak:

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przysłuchuję się tej debacie i chciałabym powiedzieć, że przez chwilę już czułam się jak w raju, bo widziałam piękną kurtuazję ze strony pana posła Kalisza, pana marszałka Zycha. Chciałabym częściej oglądać takie obrazki. Tymczasem po chwili wyszedł jeden z młodych ludzi, naszych posłów i zniszczył tę atmosferę. Szanowni państwo, myślę, że rzeczywiście pora, żebyśmy walczyli z językiem nienawiści. Tego języka już wszędzie jest tak wiele, to jest tak bolesne. Jako starsza osoba odczuwam to na ulicy. Idę i czuję, że dla wszystkich młodych, którzy idą naprzeciwko mnie, jestem powietrzem. Oni po prostu na mnie wchodzą. Mnie nie ma na tej ulicy, tak się czuję. Ten język nienawiści jest wszędzie: w autobusie, w sklepie, człowiek się boi, bo nie wie, jak ten drugi człowiek zareaguje, jak się odezwie. Człowiek się boi zareagować na zło. Tego jest naprawdę wszędzie pełno.

    (Poseł Kosma Złotowski: Kodeksem się tego nie naprawi.)

    Musimy się zastanowić, przepraszam, jak z tym walczyć. Musimy znaleźć jakieś rozwiązanie.

    (Poseł Kosma Złotowski: Szkoła.)

    To jest dla nas, parlamentarzystów, wielkie zadanie, ale sami spróbujmy świecić przykładem, spróbujmy pokazać, że my się temu językowi nienawiści nie poddajemy. Apeluję do państwa posłów: spróbujmy się nauczyć języka wzajemnej życzliwości, serdeczności, różnijmy się, ale pięknie.

    Kochani, bardzo proszę, błagam, jesteśmy naprawdę wszyscy równi na tej sali, z każdej strony. Każdy z nas jest wartością, uszanujmy wartość każdego człowieka. Mam w swojej rodzinie osoby psychicznie chore. Jest mi przykro, jak ktoś do nich się zwraca bardzo złym językiem. Często to słyszę i odczuwam. Oni to niesamowicie przeżywają. (Dzwonek) Skończmy z tym językiem, nauczmy się mówić piękną mową i szanujmy wartości. Dziękuję. (Oklaski)