Poseł Tomasz Szymański:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W nowym okresie budżetowym Komisja Europejska wprowadza odrębną miejską politykę spójności. Po raz pierwszy pula środków unijnych będzie przeznaczona wyłącznie na rozwój najważniejszych ośrodków miejskich, czyli metropolii. Komisja przyjmie w drodze aktów wykonawczych wykaz miast będących uczestnikami platformy sporządzony na podstawie wykazów ustanowionych w umowach partnerskich. Wykaz zawiera maksymalnie 300 miast, przy czym maksymalna liczba miast dla każdego państwa członkowskiego wynosi 20. Miasta te będą wybierane według określonych kryteriów.

    Z kolei jednym z głównych sześciu celów ˝Koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju 2030˝ jest podwyższenie konkurencyjności głównych ośrodków miejskich Polski w przestrzeni europejskiej poprzez ich integrację funkcjonalną, przy zachowaniu policentrycznej struktury systemu osadniczego sprzyjającej spójności. Najważniejsze działania polegać mają na wspieraniu rozwoju funkcji metropolitarnych wybranych, głównych ośrodków miejskich.

    Główne ośrodki miejskie, ośrodki metropolitarne i wszystkie ośrodki wojewódzkie są miejscem koncentracji funkcji gospodarczych, politycznych, administracyjnych, społecznych oraz kulturalnych. Są też one obszarami najbardziej intensywnej działalności gospodarczej. Ze względu na swoją atrakcyjność jako miejsca pracy i koncentrację różnych usług wyższego rzędu są także ośrodkami dojazdów do pracy oraz migracji o charakterze czasowym i stałym, w dużej mierze nierejestrowanych, z obszarów mniej rozwiniętych, a także z zagranicy. Największe ośrodki miejskie koncentrują najwięcej funkcji metropolitarnych, skupiają działalność i pełnią funkcje, które wpływają na poziom oraz tempo rozwoju gospodarczego i cywilizacyjnego całego regionu, a także poszczególnych regionów.

    Posiadanie międzynarodowej rangi przez takie ośrodki jest istotnym miernikiem ogólnej pozycji kraju w skali kontynentu i w skali globalnej. Pod tym względem polskie miasta w znacznej mierze ustępują miastom innych krajów Unii Europejskiej, zwłaszcza zachodniej i północnej Europy. W porównaniu z nimi największe ośrodki miejskie Polski cechuje niedostatek rozwoju funkcji metropolitalnych, zwłaszcza w zakresie funkcji kontrolnych, w sferze zarządzania gospodarczego, funkcji transportowych, badawczo-rozwojowych, w pewnym stopniu także funkcji symbolicznych. Ich cechą charakterystyczną jest niski poziom innowacyjności oraz niewielki udział gospodarki opartej na wiedzy, w tym zwłaszcza przemysłu zaawansowanych technologii. Pod względem funkcjonalnym wyraźnie na tle polskich miast wyróżnia się tylko Warszawa, zakwalifikowana jako potencjalna metropolia europejska.

    Z tego miejsca jako poseł pochodzący z województwa kujawsko-pomorskiego chciałbym zwrócić uwagę na wielki potencjał bydgosko-toruńskiego obszaru metropolitalnego, który obejmowałby miasto Bydgoszcz, miasto Toruń oraz osiem gmin powiatu bydgoskiego i dziewięć gmin powiatu toruńskiego. Województwo kujawsko-pomorskie podzielone by było na trzy podregiony: bydgosko-toruński, grudziądzki oraz włocławski. Bydgosko-toruński obszar metropolitalny to duży potencjał powierzchniowy i ludnościowy oraz gospodarczy, w którym zarejestrowanych jest ponad 88 tys. podmiotów.

    Za powstaniem bydgosko-toruńskiego obszaru metropolitalnego przemawia szereg argumentów, które ja jako poseł popieram. Pozwolę sobie kilka wymienić: występowanie silnie zurbanizowanej strefy podmiejskiej, strefa intensywnego rozwoju społeczno-gospodarczego, obecność wyspecjalizowanych instytucji o znaczeniu regionalnym i krajowym, duży potencjał usług wyższego rzędu o znaczeniu regionalnym i ponadregionalnym. Działalności, które generują przepływy między metropoliami a innymi obszarami, z których ludność przybywa do metropolii, by z tych funkcji skorzystać, jak szkolnictwo wyższe, nauka, sektor badawczo-rozwojowy.

    Bydgoszcz i Toruń w zakresie niektórych działalności uzupełniają się, na przykład Bydgoszcz posiada port lotniczy, a Toruń dogodny dostęp do autostrady. W zakresie innych wzajemnie wzmacniają swój potencjał, na przykład w ofercie kierunków kształcenia oraz instytucji kulturalnych. Obydwa miasta są dużymi ośrodkami przemysłowymi, dużymi węzłami komunikacji kolejowej i drogowej, centrami administracji publicznej, ośrodkami sportowymi oraz ośrodkami wystawienniczo-targowymi.

    Idealne centralne położenie w strukturze województwa i rzeczywiste oddziaływanie na pozostałe obszary - a więc dostępność usług metropolitalnych dla mieszkańców całego województwa będzie bardzo dobra.

    Moim zdaniem bydgosko-toruński obszar metropolitalny to jedyna, najbardziej słuszna decyzja. Kryteria wydzielenia obszarów metropolitalnych to nie tylko liczba ludności, ale to także liczba studentów, liczba szkół wyższych czy podmiotów gospodarczych. Zawsze potencjał uniwersytecki Bydgoszczy i Torunia będzie większy od potencjału samej Bydgoszczy. Myślenie, że Bydgoszcz sama może tworzyć metropolię, jest błędnym myśleniem i jest podcinaniem gałęzi, na której siedzimy wszyscy. Na obszar metropolitalny trzeba patrzeć przez pryzmat konkurencyjności w zakresie i w kontekście całej Unii Europejskiej. Sama Bydgoszcz nie ma szans na znalezienie się w elicie dwudziestu miast Polski, wcześniej wspomnianych, tworzących główne ośrodki miejskie. Dziękuję. (Oklaski)