14 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Zdrowia o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o substancjach chemicznych i ich mieszaninach (druki nr 3149 i 3213).

Poseł Piotr Chmielowski:

    Dziękuję.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Nie dostrzegam wprawdzie głównego inspektora sanitarnego, ale OK.

    W imieniu Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej mam zaszczyt przedstawić stanowisko dotyczące rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o substancjach chemicznych i ich mieszaninach, druk nr 3149.

    Pozwolę sobie zwrócić uwagę na to, że tak naprawdę, jeżeli wczytamy się w tę ustawę, to zauważymy, że dotyczy ona jednego dokumentu. Tym dokumentem jest karta charakterystyki. Wszystko wynika z dyrektyw i rozporządzeń, które państwo włożyliście do tej ustawy, i słusznie, bo tak nakazała Unia Europejska. Przypomnę tu rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 649/2012. Jest ono kluczowe. Bardzo dobrze, że w miarę szybko rozpoczęto procedowanie w tym zakresie. Chciałbym jednak zwrócić uwagę, odnoszę wrażenie, że jako obecnie rządzący popełniliście pewien błąd już na etapie Parlamentu Europejskiego. Otóż chodzi o to, kto może sporządzić kartę charakterystyki. Odpowiedź jest prosta. Według tych dyrektyw i rozporządzeń może to zrobić praktycznie każdy, w tym również np. producent. A kto ją weryfikuje? Jest to podstawowe pytanie, na które odpowiedzi nie ma w tej ustawie ani w żadnym z dokumentów obowiązujących w tym obszarze w Unii Europejskiej. Otóż za kartę charakterystyki produktu, w tym wypadku chemicznego, tak naprawdę odpowiedzialność ponosi wyłącznie osoba, która coś wytwarza bądź wprowadza do obrotu. Wiąże się to z tym, że tak naprawdę każdy może do tej karty wpisać, co chce. Odpowiedzialność wynika tu jak gdyby z chciejstwa czy umiejętności. Oczywiście pewne rytuały czy zasady zostały uregulowane m.in. w tej ustawie - przedstawiacie państwo chociażby piktogramy - natomiast nie została powołana instytucja, która w sposób jednoznaczny byłaby w stanie zweryfikować treść karty, względnie nakazać poprawienie czegoś. Nie ma takiego punktu. Istnieje tu pewne usprawiedliwienie, bo chciałbym przypomnieć państwu z ministerstwa, że taka formuła obowiązywała również wcześniej, nawet główny inspektor sanitarny, którego chciałem o to zapytać, też nie miał prawa kontroli tego dokumentu. Ta kwestia jest kluczowa, dlatego że przecież wytwarzamy, przewozimy środki chemiczne i ich używamy, uzupełniając ten dokument. Nie ma znaczenia, czy to będzie wyrób medyczny, jakiś preparat biobójczy, surowiec chemiczny, kwas, zasada czy cokolwiek takiego. Ten dokument musi być wykonany.

    Uważam i myślę - również wszyscy moi koledzy z klubu tak sądzą - że największym problemem jest tu brak nadzoru, czyli inaczej brak możliwości weryfikacji tego, co tak naprawdę w tym dokumencie się znajduje. Na szczęście ten problem nie wynika, powiedzmy, z nieudolności polskiego rządu, tylko przychodzi do nas w tym wypadku z Brukseli.

    Dlatego oczywiście popieramy ten projekt, ale chcielibyśmy nad nim popracować. Zwróciłem uwagę na podstawowy w mojej ocenie element, który na tym etapie dyskwalifikuje ten projekt. Nie wiem, w jaki sposób uda nam się ustanowić jakiś organ kontrolny w tej ustawie. Zobaczymy, może się to powiedzie. W każdym razie chciałbym, żeby rząd poważnie się zastanowił nad pewną kwestią. Chodzi nie tylko o to, żeby prowadzono tutaj prace legislacyjne nad tym projektem, do których z pewnością dojdzie, ale też o to, aby w ogóle podczas planowania pewnych dyrektyw czy rozporządzeń Unii Europejskiej lepiej wykorzystywano europarlamentarzystów i konsultantów do wprowadzania tego typu regulacji. Dlaczego o tym mówię? Odpowiem bardzo krótko. Otóż stoi tutaj, na tej mównicy, człowiek, który w swojej karierze zawodowej wykonał ponad 320 kart charakterystyki. Dziękuję bardzo.