8 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o Trybunale Stanu (druki nr 1185 i 1338).

Poseł Marek Poznański:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Poselskiego Ruch Palikota w sprawie zmiany ustawy o Trybunale Stanu.

    Proponowana nowelizacja wprowadza dwie istotne zmiany w ustawie o Trybunale Stanu. Obie wprowadzają jawność procedowania Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. Zmiany dotyczą zarówno czynności komisji co do kontroli wniosku o postawienie w stan oskarżenia lub o pociągnięcie do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu w zakresie jego zasadności z ustawą, jak i postępowania dowodowego prowadzonego przez komisję.

    Trudno powyższych zmian nie zaaprobować. Może dziś budzić zdziwienie jedynie fakt, iż posłowie wnioskodawcy z Solidarnej Polski w 2010 r. byli członkami Prawa i Sprawiedliwości i głosowali za niejawnością procedowania Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. Natomiast art. 4 konstytucji wskazuje naród jako suwerena, od którego pochodzi wszelka władza w Rzeczypospolitej, i za wszelką cenę członkowie komisji, jak i osoby, które podlegają ocenie członków komisji, powinny wykazywać się przejrzystością, klarownością, jawnością i transparentnością podczas prac komisji. Społeczeństwo nie może pokładać ufności we władzy, której działania są utajnione, i jakby nie było, pomijając kwestię błędów, o których mówili moi przedmówcy, obywatele mają prawo śledzić i oceniać to, co dzieje się w komisji.

    Omawiana nowelizacja, praktycznie zrównująca w zakresie jawności postępowanie przed Komisją Odpowiedzialności Konstytucyjnej z rozprawą przed Trybunałem Stanu, czyni zadość przedstawionym powyżej postulatom. To co było przed chwileczką też mówione - odnotowania wymaga fakt, iż zmieniamy przepisy bardzo młode, nowelizowane artykuły zostały wprowadzone do porządku prawnego w 2010 r. Tutaj chciałbym odnieść się do uzasadnienia nowelizacji: proponowane zmiany wprowadzają procedurę postępowania przed Komisją Odpowiedzialności Konstytucyjnej uwzględniającą specyfikę komisji, której zakres kompetencji i charakter działania wyróżniają ją w istotny sposób spośród funkcjonujących innych komisji sejmowych.

    Wysoka Izbo! O ile można zgodzić się z powyższym twierdzeniem w zakresie, w jakim wprowadzone zmiany likwidowały problem recepcji przepisów Kodeksu postępowania karnego na gruncie postępowania przed Komisją Odpowiedzialności Konstytucyjnej, o tyle trudno zrozumieć, dlaczego nowe wówczas uregulowania wprowadzały inkwizycyjny model procedowania komisji. Należy zatem zapytać, dlaczego posłowie Solidarnej Polski, wówczas Prawa i Sprawiedliwości, gwoli ścisłości, nie dążyli do jawności, klarowności, przejrzystości w 2010 r. Owszem, racjonalny pozostaje argument, że niekiedy, aby ocenić zasadność i racjonalność ustawy, trzeba zweryfikować ją w praktyce, zobaczyć, jak spełnia swe zadania i realizuje swoje cele w dynamicznej rzeczywistości, jednakże nie w przypadku, gdy ustawa dotyczy tak podstawowych kwestii, jak te wynikające z art. 4 czy art. 61 konstytucji. Naród tak 3 lata temu, jak i dzisiaj miał prawo wiedzieć, rozliczać i oceniać, a posłowie Solidarnej Polski w zakresie postępowania przed Komisją Odpowiedzialności Konstytucyjnej mogli wtedy umożliwić obywatelom realizację tego prawa, zapewnić je.

    Wysoka Izbo! Oceniając zatem moment prac nad nowelizacją przez pryzmat sytuacji na polskiej scenie politycznej, niechybnie rodzi się podejrzenie, iż inicjatywa Solidarnej Polski ma charakter czysto partykularny, obliczony jedynie na PR-owski rezultat. Reasumując, omawiana nowelizacja jest potrzebna i należy ją poprzeć, niemniej nie należy tracić z pola widzenia okoliczności, iż powinna znajdować się w polskim porządku prawnym od dawna. W tym miejscu chciałbym przytoczyć art. 61: obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne, a także ma prawo do uzyskiwania informacji z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu. (Dzwonek)

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Klub Poselski Ruch Palikota jest za przyjęciem tego projektu ustawy, a także za przejrzystością działań Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. Panie przewodniczący, teatr, o którym pan wspominał, tak czy inaczej jest nawet podczas posiedzeń zamkniętych, i chyba przyzna mi pan rację, natomiast wprowadzenie tego, już pomijając fakt działania typowo PR-owskiego Solidarnej Polski, umożliwiłoby obywatelom żywą ocenę tego, co tam się dzieje i jak działają posłowie i posłanki. Dziękuję bardzo. (Oklaski)