6 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw (druki nr 1045 i 1431).

Poseł Wiesław Janczyk:

    Dziękuję bardzo.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam zaszczyt w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość przedstawić stanowisko klubu w odniesieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw, zawartego pierwotnie w druku nr 1045 (sprawozdanie druk nr 1431).

    Istotnie odbyła się wyczerpująca dyskusja nad tym projektem i, można powiedzieć, w jej toku nie zgłoszono bardzo istotnych uwag, nie było też dużych emocji. Wszyscy rozumieją potrzebę budowania i powiększania takich środków, które w sytuacji ewentualnej destabilizacji na rynku finansowym, na rynku bankowym mogłyby wesprzeć te instytucje, które w innym wypadku mogłyby uruchomić efekt domina i spowodować utratę płynności kolejnych instytucji i zagrożenie dla wypłaty depozytów zgromadzonych w bankach przez ich klientów. Przypomnę, że na tej sali były już czytane i procedowane różnego typu projekty z tej sfery, z tego obszaru. Jeden, który zapewne wszyscy pamiętamy, dotyczył wsparcia dla instytucji finansowych i dawał ministrowi finansów kompetencje do tego, żeby pożyczał, w sumie bez niczyjej ostatecznie wiążącej opinii, kwoty do 50 mld zł. W pierwotnym wydaniu miał jeszcze kompetencje do ich umarzania, potem, w ostatecznej wersji tej ustawy z tego zrezygnowano.

    Była też inna ciekawa ustawa - o rekapitalizacji instytucji finansowych. Ona dawała też szczególne kompetencje do podejmowania interwencji w sytuacji utraty płynności przez określone instytucje finansowe, które działają na naszym rynku, bardzo ciekawe kompetencje do zasilania płynnością za obejmowanie udziałów. Tam też były kontrowersje polegające na tym, że w ustawie zapisano bezpośrednio konieczność zbywania tych udziałów, które Skarb Państwa nabył w zamian za generowanie płynności dla tych instytucji poprzez zasilenie kapitałowe w określonym terminie, zresztą dość krótkim, bodaj, jak pamiętam, 3-miesięcznym, co wywoływało obawę o to, że jednak te aktywa Skarbu Państwa w ten sposób będą niedoszacowane. Po udzieleniu pomocy instytucja w momencie odzyskania płynności uzyskiwała zupełnie inną wycenę, która mogła rosnąć wraz z upływem czasu. A więc tam spieraliśmy się o takie rzeczy.

    Przy tym projekcie ustawy jedyny spór stron dotyczył tego, czy owa składka na fundusz ostrożnościowy może stanowić podstawę kosztów uzyskania przychodu. Przyznam szczerze, że tutaj wnioskodawcy i strona koalicji, bo mamy do czynienia z projektem rządowym, prezentowali rozdwojenie jaźni, bo raz zgłaszali poprawki, które na to pozwalały, a innym razem poprawki przeciwne. Było to trochę zabawne, ale ostateczna wersja, która poszła do drugiego czytania, jest zgodna z projektem rządowym i te kwoty nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu, jeśli by w takiej wersji ten dokument ostatecznie został przyjęty. To o tyle dobrze, że jednostki samorządu terytorialnego nie utracą ewentualnie swoich dochodów budżetowych, co do czego występowała obawa.

    Kolejna sprawa, która do tej pory nie znalazła większości podczas prac nad tym dokumentem, a była podnoszona przez reprezentowany przeze mnie klub Prawa i Sprawiedliwości, dotyczyła zapisania w art. 1 pkt 5 po art. 14 zmiany w art. 14a, w brzmieniu: Podmioty objęte obowiązkowym systemem gwarantowania wnoszą na rzecz funduszu opłatę ostrożnościową w wysokości iloczynu stawki nie niższej niż 0,05% itd., zgodnie z dotychczasowym brzmieniem.

    Wysoka Izbo! Panie i Panowie Posłowie! Uważamy, że brak takiego zapisu może spowodować różnorakie konsekwencje, a mianowicie takie, że będzie próba lobbowania, żeby opłatę ostrożnościową ustanowić na poziomie zerowym. A więc de facto ustawa będzie miała charakter wirtualny, fikcyjny i nigdy nie nastąpi zbudowanie tego funduszu według tego projektu, który dało się przewidzieć, tutaj zapisanego, który mówił, że rocznie ta składka mogłaby wynieść ponad 1600 mln zł, ale równie dobrze, jeśli kwota minimalna nie będzie zapisana w projekcie, może okazać się, że ta wpłata rocznie może wynieść nawet zero.

    Stąd nasz klub, żeby wszystkim ułatwić pracę oraz zapewnić przejrzystość, czytelność i możliwość realnego, potrzebnego dla rynku usług finansowych (Dzwonek) funkcjonowania tej instytucji, postanowił po raz kolejny w drugim czytaniu zgłosić - i niniejszym zgłaszam na ręce pana marszałka - zmianę do tej ustawy, którą omówiłem. Zatem wnioskujemy o powrót tej ustawy do Komisji Finansów Publicznych, która zaopiniuje naszą poprawkę. Dziękuję bardzo.