5 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (druki nr 1186 i 1460).

Poseł Sprawozdawca Iwona Guzowska:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu komisji polityki społecznej mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie zawarte w druku nr 1460 dotyczące senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zawartego w druku nr 1186.

    Podczas 43. posiedzenia Sejmu w dniu 13 czerwca 2013 r. odbyło się pierwsze czytanie senackiego projektu, który w imieniu Senatu przedstawił senator Stanisław Jurcewicz. Celem projektu ustawy jest dostosowanie prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 maja 2012 r., którego sentencja została ogłoszona 1 czerwca 2012 r. Istotę projektu stanowi zbliżenie sytuacji prawnej niebędącego pracownikiem ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, do sytuacji ubezpieczonego będącego pracownikiem, tak aby tę podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowiło wynagrodzenie, które ubezpieczony niebędący pracownikiem osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. Dotychczas podstawą było wynagrodzenie za niepełny miesiąc.

    Trybunał orzekł, że art. 48 ust. 2 i art. 52 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jeśli chodzi o stosowanie art. 37 tejże ustawy, są niezgodne z art. 32 ust. 1 konstytucji, a wiemy, że ten artykuł mówi o równości wobec prawa każdego obywatela. Trybunał podkreślił, że niesprawiedliwość tej regulacji jest szczególnie widoczna i wyraźna w odniesieniu do grupy samozatrudnionych, która z roku na rok oczywiście się powiększa.

    Różnica między dotychczasowym a proponowanym stanem prawnym polega na tym, aby wobec ubezpieczonych niebędących pracownikami stosować podobne zasady ustalenia podstawy wymiaru zasiłków jak w przypadku ubezpieczonych będących pracownikami. Senator Jurcewicz podkreślił również, że zmiana zasad ustalenia podstawy wymiaru zasiłków wymaga również zmiany algorytmów w aplikacji informatycznej stosowanej przez ZUS do wypłaty zasiłków, co wymaga czasu, a zatem wejście w życie ustawy zaproponowano na pierwszy dzień czwartego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia. W trakcie prac i konsultacji Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej oraz ZUS zgłosili uwagi, które zostały uwzględnione w projekcie.

    Podczas posiedzenia komisji projektowi ustawy nadano brzmienie: ˝Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa art. 49 otrzymuje brzmienie: Art. 49. ust. 1. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi: 1) najniższa miesięczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4 - dla ubezpieczonych, dla których określono najniższą podstawę wymiaru składek; 2) kwota przychodu określona w umowie przypadająca na pierwszy miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4, a jeżeli kwota ta w umowie nie została określona, kwota przeciętnego miesięcznego przychodu innych ubezpieczonych, z którymi płatnik składek zawarł takie same lub podobne umowy - dla ubezpieczonych wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; 3) przeciętny miesięczny przychód innych członków spółdzielni za miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku - dla ubezpieczonych będących członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych; 4) przeciętny miesięczny dochód osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz danego płatnika składek za miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku - dla osób wykonujących pracę nakładczą. Ust. 2. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, a okres ubezpieczenia chorobowego rozpoczął się nie później niż 30 dni od ustania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, przy ustaleniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego stosuje się odpowiednio przepis art. 37. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia czwartego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia˝. To, jak wcześniej wspomniałam, ma wpływ na zmianę algorytmu.

    Komisja bez głosu sprzeciwu w całości przyjęła projekt ustawy i wnosi, aby Wysoka Izba również ten projekt przyjęła. Dziękuję. (Oklaski)