Poseł Piotr Polak:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Bezpieczeństwo zdrowotne nie do prywatyzacji! Po kolejnej tragicznej śmierci dziecka, tym razem 2,5-letniej Dominiki, Krystyna Kozłowska, rzecznik praw pacjenta, orzekła, iż zawiódł człowiek, a dopiero po rozmowach z panem Owsiakiem minister zdrowia ogłasza, że wdrożone zostaną specjalne procedury dotyczące ratowania dzieci. To jest szok! Oczywiście na końcu wszystko wykonują ludzie. Sztuka jednak polega na tym, żeby system i wypracowane szczegółowe procedury ograniczały ryzyko ludzkiego błędu do minimum.

    Każdy przeciętny człowiek wie, że u dzieci zwykłe przeziębienie bardzo szybko może przekształcić się w zagrażającą życiu chorobę, a jeśli minister Arłukowicz dopiero dziś zauważa konieczność poprawy systemu zdrowia i to - jak słyszymy - w sferze dotyczącej jedynie dzieci, to co można myśleć o kompetencjach takiego ministra. Cały rząd zdaje się żyć w świecie wirtualnym, a minister zdrowia udaje, że nie wie o wielu sprawach, o przekraczającym czasami aż rok oczekiwaniu w kolejce do niektórych specjalistów, o karetkach niedocierających na czas, o wielogodzinnych kolejkach po pomoc lekarską, zwłaszcza w niedziele i święta.

    Może już czas przyznać, że nie wszystko nadaje się do prywatyzacji, a na pewno nie należy do tych dziedzin ratownictwo medyczne. Tu wprost ryzykujemy bezpieczeństwem zdrowotnym obywateli, a - jak się okazało - w pierwszej kolejności dzieci. Kto uwierzy, że najtańsza oferta kontraktowa zapewni pełną, właściwą realizację zadań? To jawne mydlenie oczu. Pamiętam walkę m.in. w województwie łódzkim o pozostawienie ratownictwa medycznego w rękach doświadczonych i z odpowiednią bazą ZOZ-ów. Niestety wygrywały firmy prywatne, często z kapitałem zagranicznym, ze stojącymi gdzieś na parkingu pod gołym niebem karetkami.

    Dziś, patrząc na tragiczny rozwój wydarzeń, na ewidentny brak bezpieczeństwa zdrowotnego Polaków, jestem przekonany, że system ratownictwa medycznego wraz z wypracowaną siecią oddziałów szpitalnych powinien podobnie, jak chociażby straż pożarna, stanowić służbę państwowego ratownictwa medycznego. Czy ktoś dziś wyobraża sobie sprywatyzowanie Państwowej Straży Pożarnej i urządzanie przetargów na jak najtańsze ratowanie ludzi z pożarów? Odpowiedź jest prosta: nikt. A przecież Narodowy Fundusz Zdrowia nie czyni nic innego, zakontraktował odpowiednio tanio bezpieczeństwo zdrowotne Polaków. Z jakim skutkiem? Wszyscy tego doświadczamy, czasami niestety nieodwracalnie boleśnie, tylko że ludzkiego życia nikt już nie przywróci. Dziękuję. (Oklaski)