Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Choć Karta Praw Osób Niepełnosprawnych nie ma wiążącej mocy prawnej, to stała się swego rodzaju standardem w zakresie realizacji przez instytucje publiczne i niepubliczne działań na rzecz osób niepełnosprawnych. Na przykładzie każdej informacji przedkładanej Wysokiej Izbie widać, jak bardzo zróżnicowany jest zakres działań poszczególnych instytucji, od szczegółowych do systemowych. I to wyraźnie widać w tym dokumencie.
Chciałabym zwrócić uwagę na rozwiązania prawne, właściwie takie bardzo szczegółowe, ale jednocześnie systemowe. A mianowicie wprowadziliśmy znaczące zmiany w Prawie zamówień publicznych. Zapisaliśmy, że zamawiający może określić szczególne warunki w opisie przedmiotów zamówienia i może określić wymagania związane z realizacją tego zamówienia dotyczące zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o których mowa w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Celem tego przepisu było stworzenie preferencji dla podmiotów zatrudniających osoby niepełnosprawne. Podobnie w art. 22 ust. 2 Prawo zamówień publicznych wprowadziliśmy zapis, według którego zamawiający ma możliwość zastrzeżenia w ogłoszeniu o zamówieniu, iż o zamówienie mogą ubiegać się wyłącznie wykonawcy, u których ponad 50% zatrudnionych pracowników stanowią osoby niepełnosprawne.
Chciałabym zapytać pana ministra, jak wygląda w praktyce wykorzystanie tych przepisów przez podmioty zamawiające. Czy mamy jakieś dane? Czy te przepisy dobrze służą firmom, które zatrudniają osoby niepełnosprawne, a tym samym osobom niepełnosprawnym? Czy jest widoczna ta zmiana? Czy rzeczywiście było warto wprowadzić tę zmianę zaproponowaną przez Urząd Zamówień Publicznych? Dziękuję bardzo. (Oklaski)