7 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie przedstawionego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projektu ustawy o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (druk nr 3018).

Poseł Lidia Gądek:

    Dziękuję bardzo.

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panowie Ministrowie! Komentarz udzielony przez wybitnego specjalistę prof. Ryszarda Mastalskiego do art. 2 Ordynacji podatkowej nie pozostawia najmniejszych wątpliwości co do absolutnej słuszności nowelizacji zaproponowanej przez pana prezydenta. Od dawna wiadomo, że sytuacja prawna wierzyciela podatkowego jest dużo korzystniejsza w porównaniu z sytuacją wierzyciela w innych rodzajach zobowiązań, a zakres stosowania przepisów ordynacji jest zbyt szeroki. Zasada in dubio pro tributario w prawie podatkowym jest więc tak samo oczywista jak zasada in dubio pro reo w prawie karnym. Niezależnie od powyższego mam wątpliwości, czy zasada ta zostanie właściwie dookreślona i umiejscowiona w Ordynacji podatkowej. W mojej opinii polityka państwa nastawiona na wzmożony fiskalizm mogłaby skutecznie zneutralizować oczekiwany efekt. Innymi słowy - ujęcie zasady explicite nie stanowi gwarancji, że niedające się usunąć wątpliwości co do treści prawa podatkowego zostaną rozstrzygnięte na korzyść podatnika. Taka gwarancja pojawiłaby się dopiero wówczas, gdyby zasada, o której mowa, została wprowadzona do szeregu innych przepisów ordynacji, nie tylko w art. 2a. W związku z powyższym należałoby, o co proszę, odpowiedzieć na pytanie, od kiedy zasada in dubio pro tributario faktycznie będzie obowiązywać. Czy będzie to moment podpisania ustawy przez prezydenta po wcześniejszym przegłosowaniu jej przez parlament? (Dzwonek) A może to będzie pierwszy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w związku z treścią przyszłego art. 2a Ordynacji podatkowej? A może nie będzie potrzebny wyrok NSA, wystarczy jedynie instrukcja Ministerstwa Finansów przesłana m.in. do urzędów skarbowych?

    Na zakończenie jeszcze jedno zdanie. Nie zgodzę się również z dołączoną do projektu analizą ekonomiczną, przede wszystkim w zakresie hipotetycznych oszczędności na usługach doradców i radców prawnych. Gdy stworzymy furtkę wielkości bramy garażowej, może dojść do sytuacji zupełnie odwrotnej. Art. 2a bez jego rozwinięcia i objęcia nim konkretnych rodzajowo przypadków będzie stanowił doskonały pretekst dla zamożnych firm do szukania oszczędności, których nie powinno być. Dziękuję. (Oklaski)