Poseł Jerzy Sądel:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W dniu 3 listopada obchodzimy dzień św. Huberta, patrona myśliwych. Jako członek Parlamentarnego Zespołu ds. Kultury i Tradycji Łowiectwa, a także leśnik i myśliwy chciałbym dziś przybliżyć Wysokiej Izbie postać tego świętego oraz wpływ kultu św. Huberta na tradycję łowiectwa w Polsce.

    Św. Hubert urodził się około 655 r. w Gaskonii. Był potomkiem królewskiego rodu Merowingów. Zamiłowanie do polowania odziedziczył po ojcu, któremu nieraz towarzyszył na łowach. Hubert był hrabią na dworze króla Frankonii. Poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał syna Floriberta, późniejszego biskupa, męczennika z Li?ge.

    Według zachowanych biografii Hubert wiódł bogobojne życie arystokraty. Przełom nastąpił, gdy jego żona wyjechała do swojej chorej matki. Wtedy Hubert wpadł w ˝złe towarzystwo˝ rycerstwa, prowadził hulaszczy tryb życia oraz oddawał się bez umiaru polowaniom. Jak podaje legenda, w dzień Bożego Narodzenia lub w Wielki Piątek Hubert, łamiąc zasadę, aby dzień święty święcić, wraz z drużyną wyruszył na konne polowanie na jelenie. Gdy orszakowi jeźdźców ukazał się biały jeleń, Hubert ruszył w pościg za zwierzem. W pewnym momencie jeleń się zatrzymał. Hubert zbliżył się do niego i zobaczył, że pośrodku jeleniego wieńca żarzy się świetlisty krzyż. Wtedy usłyszał głos Stwórcy ostrzegający i karcący go za jego niepohamowaną pasję, a także nakazujący mu udać się na służbę bożą do biskupa Lamberta w Maastricht. Tak też uczynił. Rozpoczął studia teologiczne i działalność misjonarską w Ardenach i Brabancji, a po śmierci biskupa Lamberta otrzymał sakrę biskupią. Jako biskup odniósł wiele sukcesów w zjednywaniu ludzi dla wiary w Chrystusa. Zmarł 30 maja 727 r. Za doczesne zasługi w krzewieniu chrześcijaństwa wkrótce został ogłoszony świętym.

    Kult św. Huberta szybko rozprzestrzeniał się w Europie. Także w Polsce kult św. Huberta ma wielowiekową tradycję. Jego postać jest obecna wśród myśliwych od początków zorganizowanego łowiectwa polskiego. W drugiej połowie XIX w. myśliwi zaczęli się łączyć pod wspólnym sztandarem św. Huberta. Szczególną obecność świętego można zauważyć w Polskim Związku Łowieckim, który za swoją oficjalną odznakę przybrał wieniec jelenia z jaśniejącym krzyżem, a od 1993 r. honoruje Medalem św. Huberta myśliwych szczególnie zasłużonych dla kultury łowieckiej.

    Św. Hubert utożsamia etos myśliwego, którego główną cechą jest pokora wobec przyrody i jej odwiecznych praw. Po spotkaniu z mistycznym jeleniem św. Hubert stał się myśliwym myślącym, wrażliwym na piękno przyrody, zgłębiającym jej tajemnice. Dlatego zgodnie z tradycją św. Huberta myślistwo to przede wszystkim umiłowanie przyrody, poznawanie zwyczajów łowieckich, ochrona przyrody, pomaganie zwierzętom, by przetrwały ciężkie warunki zimowe, a dopiero na końcu oznacza polowanie, które jest przemyślaną gospodarką populacjami zwierzyny. Kultywowanie tradycji św. Huberta to także służba ojczyźnie i społeczeństwu oraz rozwijanie kultury łowieckiej opartej na tradycji narodowej i chrześcijańskiej.

    Z okazji zbliżającego się dnia św. Huberta pragnę wyrazić podziw i uznanie dla koleżanek i kolegów myśliwych i leśników za zaangażowanie w ochronę naszej przyrody, etykę, szacunek dla tradycji oraz bezinteresowne działania. Niech dobry Bóg i bór wam darzą, a św. Hubert niech wam błogosławi. Darzbór! Dziękuję bardzo. (Oklaski)