21 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie przedstawionego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projektu ustawy o zmianie ustawy o Sądzie Najwyższym (druk nr 1591).

Poseł Adam Rogacki:

    Panie Marszałku! Panie Prezesie! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam pytanie do przedstawicieli wnioskodawców. Dlaczego taki szczególny przywilej ma dotyczyć tylko sędziów Sądu Najwyższego? Wydaje się, że wszyscy obywatele powinni być traktowani tak samo. Skoro na poziomie sądu rejonowego czy sądu okręgowego są sprawy, które bezpośrednio dotyczą ludzi, to jeżeli doceniamy doświadczenie, to wszyscy sędziowie powinni być traktowani równo. Chciałbym też zapytać o bardzo wielki problem, jakim jest dzisiaj bezrobocie wśród osób młodych wkraczających na rynek pracy. Wiemy, że bardzo często awanse ludzi, którzy rozpoczną już jakąś karierę, np. sądową, są blokowane przez osoby z doświadczeniem. Czy nie sądzicie państwo - zwracam się do wnioskodawców - że tego typu sztuczne przedłużanie karier osób z doświadczeniem blokuje tamtym szanse na dostęp? Może jednym z powodów tego, że dzisiaj tak wielu Polaków wybiera emigrację, pracując bardzo często niekoniecznie zgodnie ze swoim wykształceniem merytorycznym, jest to, że tutaj blokuje się im szanse awansu czy w ogóle możliwość rozwoju kariery w wyuczonym zawodzie? I jest pytanie w związku z tym, że czytamy w uzasadnieniu, że: ˝Wydłużenie okresu aktywności zawodowej sędziów Sądu Najwyższego przyniosłoby niewątpliwie znaczne oszczędności w zakresie wydatków publicznych z części budżetu znajdujących się w dyspozycji Sądu Najwyższego. (...) nie wydaje się zatem słuszne i celowe, aby ich uposażenia pobierane w stanie spoczynku obciążały budżet państwa˝. Chciałbym powiedzieć, że nie jest to kwota szalenie wysoka. To jest tylko 12 mln. Dla tego rządu 12 mln to są dwa koncerty (Dzwonek) Madonny. Tak więc wydaje się, że jeżeli to miałoby być uzasadnienie, to być może trzeba po prostu zmniejszyć to uposażenie. (Oklaski)