Poseł Jerzy Szmit:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mazury - cud natury. Pod tym hasłem było promowane piękno Mazur, Warmii, województwa warmińsko-mazurskiego. Wydano na tę kampanię kilka milionów złotych, w kampanię zaangażowały się liczne środowiska, liczne osoby, łącznie z obecnym prezydentem Rzeczypospolitej i dwoma byłymi. A jednocześnie na Warmii i Mazurach uruchamiane jest blisko 500 kopalń kruszyw budowlanych, często w miejscach o wyjątkowych walorach przyrodniczych, często w miejscach o wyjątkowych walorach krajobrazowych. Mimo że obowiązują strefy ochronne, mimo że Warmia i Mazury w znacznym stopniu są objęte programem ochrony Natura 2000, kopalnie kruszyw powstają, jak to się mówi, jak grzyby po deszczu. Dwa bardzo drastyczne przykłady. We wsi Ruś, gmina Olsztyn, bezpośrednio na granicy miasta wojewódzkiego, powstaje kopalnia, która ma pozyskiwać kruszywo niemal bezpośrednio pod domami mieszkańców, wybudowanymi kilka lat temu. Drugi przykład, który chciałbym tutaj przedstawić, rzeczywiście wymaga nagłośnienia. Dlaczego tak się dzieje, że planowane jest wydobycie ze złoża Gisiel, znajdującego się w gminie Dźwierzuty, wokół wsi Szczepankowo, w powiecie szczycieńskim. Ta kopalnia, o ile zostanie uruchomiona, niechybnie doprowadzi do zniszczenia głównego zbiornika wody pitnej 213, z którego wodę czerpie Olsztyn, a także cała południowa część woj. warmińsko-mazurskiego.

    W tym miejscu, we wsi Szczepankowo, ten zbiornik dotyka ziemi. Takie ukształtowanie geologiczne, gdy podwodne zbiorniki wód, które stanowią rezerwę wody pitnej, dotykają bezpośrednio podłoża, czasami się zdarza. Te miejsca powinny być w sposób szczególny chronione. Nie powinno być na nich tak naprawdę ani przemysłu, ani innych form zagospodarowania. Powinny być w sposób naturalny chronione. I tak było w tym przypadku przez 150 lat. W sposób świadomy przez 150 lat to miejsce było chronione. Niestety, dzisiaj planuje się tam uruchomienie kopalni kruszywa, której obszar, uwaga, szanowni państwo, Wysoka Izbo, ma obejmować 214 ha. To nie jest jakaś tam odkrywka, jakieś tam małe wydobycie, tylko wielka, gigantyczna kopalnia, która naruszy, tak naprawdę, równowagę ekologiczną na tym obszarze.

    W związku z tym nasuwają się pytania, które chciałbym z mównicy Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zadać. Dlaczego wójt gminy Dźwierzuty nie nanosi w studium stref ochronnych GZWP 213 Olsztyn, zgodnie z rozporządzeniem marszałka województwa warmińsko-mazurskiego z marca 2012 r., tylko od razu przystąpił do planu miejscowego w wypadku miejsca najbardziej chronionego, jedynego zbiornika wody pitnej dla południowo-zachodniej części woj. warmińsko-mazurskiego? Dlaczego wojewoda, marszałek oraz starosta uzgadniają miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego pod kopalnię, mimo odmowy uzgodnienia ze strony Okręgowego Urzędu Górniczego, stwierdzającego, że tereny objęte planem zagospodarowania przestrzennego pod kopalnię nie są terenami górniczymi? Jaki jest zatem plan administracji publicznej? Objęcie terenu zbiornika ochroną, czy wybudowanie tam olbrzymiej kopalni żwiru, mającej, jak już wspomniałem wcześniej, 214 ha? Dlaczego geolog wojewódzki pan Jan Szymborski przyjmuje bez zastrzeżeń dokumentację dla zbiornika GZWP Olsztyn 213, składaną przez inwestora planującego otwarcie kopalni kruszywa, pomimo faktu, że jest ona sprzeczna z dokumentacją zatwierdzoną przez ministra środowiska w 2008 r.? Dlaczego w żadnej z przyjętych przez pana Szymborskiego dokumentacji nie zauważono, że źródło jeziora Szczepankowo znajduje się pośrodku terenu kopalni? Jest to źródło, bez którego to jezioro po dwóch latach po prostu wyschnie. Czy zostały do końca skalkulowane korzyści z działania żwirowni wobec groźby degradacji wód podziemnych? Czy prawdą jest, że otwarcie zbiornika i jego zanieczyszczenie będzie skutkowało zanieczyszczeniem wody pitnej także dla powiatów szczycieńskiego i ostródzkiego oraz gminy Dobre Miasto? (Dzwonek) Dlaczego w miejscu najwyższej ochrony dopuszcza się do powstania inwestycji, która z pewnością zagrozi największemu zbiornikowi wód podziemnych?

    Wysoka Izbo! Szanowni Państwo! Oby nie stało się tak, że hasło ˝Mazury - cud natury˝ przestanie być sloganem reklamowym, a stanie się po prostu szyderstwem. Zwracam się do pana premiera i do ministra ochrony środowiska o interwencję i odpowiednie działania w tej sprawie. Dziękuję bardzo. (Oklaski)