38 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy (druki nr 2874 i 3556).

Poseł Stanisław Pięta:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość wobec sprawozdania Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy zawartego w druku nr 3556. Projekt ustawy zawarty jest w druku nr 2874.

    Proszę Wysokiej Izby, celem tego projektu, jak czytamy w uzasadnieniu, jest dostosowanie prawa polskiego do wymagań wynikających z wyroków wydanych przez Europejski Trybunał Praw Człowieka w sprawach Piechowicz przeciwko Polsce oraz Horych przeciwko Polsce. W powołanych wyrokach Trybunał stwierdził naruszenie art. 3 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z uwagi na okres trwania oraz surowość nałożonych na skarżących środków związanych z zakwalifikowaniem ich do kategorii tzw. więźniów niebezpiecznych.

    Wbrew temu, co mówił mój szanowny przedmówca, możemy przeczytać w stanowisku rządu, że projektowane rozwiązania zmierzają jednak w kierunku elastyczniejszego kwalifikowania skazanych do kategorii tzw. więźniów niebezpiecznych, jak również stworzenia prawnej możliwości częściowego łagodzenia zbędnych w konkretnej sytuacji rygorów wynikających z zaliczenia do tej kategorii.

    Proszę państwa, Trybunał uznał, że do pogwałcenia art. 3 konwencji doszło przede wszystkim w wyniku następujących faktów. Skazany zbyt długo przebywał w celi izolacyjnej, przy czym w ocenie Trybunału bez większego znaczenia był tu fakt, że skazany w tym czasie miał liczne widzenia z członkami rodziny i prawnikami. Trybunał uznał, że polskie władze nie dostarczyły skazanemu stosownej stymulacji, nie wdrożyły programu skłaniającego więźniów do podejmowania aktywności poza celą, nie umożliwiły udziału w treningach, warsztatach, kursach, uprawianiu sportów, a nawet odmówiły zgody na posiadanie w celi gier komputerowych, ekwipunku sportowego i odtwarzacza CD z płytami do nauki języków obcych. Skazany przy każdym wyjściu z celi był poddawany kontroli osobistej, co w ocenie Trybunału było zbędne i stanowiło poniżające traktowanie. Przedłużenie stosowania rygoru podwyższonej ochrony było automatyczne. Sam fakt, że skazany zajmował wysoką pozycję w strukturach zorganizowanej przestępczości zdaniem Trybunału nie uzasadnia bezterminowego stosowania tego rygoru.

    Proszę państwa, nie będziemy klękać przed tymi nonsensami. Zakład karny to nie jest sanatorium ani letnisko. Musimy pamiętać o tym, że kara musi być odpowiednio dolegliwa, musi stanowić sprawiedliwą odpłatę, a pobyt w więzieniu skazanego, i to skazanego szczególnie niebezpiecznego, nie może narażać na niebezpieczeństwo funkcjonariuszy Straży Więziennej i innych współwięźniów. Jak to, proszę państwa, się dzieje, że dwóch kryminalistów, i to nie byle jakich, skarży Rzeczpospolitą, Rzeczpospolita przegrywa, a posłowie Platformy Obywatelskiej piszą projekt ustawy, który ma im złagodzić więzienne rygory. Nie jest to przecież projekt Ministerstwa Sprawiedliwości, nie jest to projekt rządowy, to jest projekt Platformy Obywatelskiej. Na pewno go nie poprzemy. Dziękuję uprzejmie. (Oklaski)