Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Panie Prezesie! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Komisji Finansów Publicznych wobec sprawozdania z działalności Narodowego Banku Polskiego w 2013 r., druk nr 2419.
Komisja Finansów Publicznych na posiedzeniu w dniu 24 czerwca 2014 r. zapoznała się ze sprawozdaniem z działalności Narodowego Banku Polskiego w 2013 r., wysłuchała obecnych na posiedzeniu przedstawicieli Narodowego Banku Polskiego i członków Rady Polityki Pieniężnej oraz przeprowadziła dyskusję. Szczególna uwaga komisji koncentrowała się na następujących obszarach działalności Narodowego Banku Polskiego: wykonaniu założeń polityki pieniężnej, polityce stóp procentowych i działaniach na rzecz stabilności systemu finansowego.
W założeniach polityki pieniężnej na 2013 r. przyjętych 18 września 2012 r. Rada Polityki Pieniężnej postanowiła kontynuować politykę pieniężną ukierunkowaną na realizację celu inflacyjnego w średnim okresie. Jednocześnie rada przyjęła główne zasady kształtowania polityki pieniężnej w 2013 r. Polityka pieniężna została jednoznacznie ukierunkowana na utrzymanie inflacji na poziomie 2,5%, z dopuszczalnym przedziałem odchyleń o szerokości plus minus 1 punkt procentowy, bowiem stabilność cen sprzyja utrzymaniu zrównoważonego wzrostu gospodarczego. Jednocześnie przyjęto, że polityka pieniężna winna być prowadzona w taki sposób, aby ograniczyć ryzyko narastania nierównowagi w gospodarce.
Ważnym uwarunkowaniem polityki pieniężnej jest sytuacja finansów publicznych. Dla utrzymania stabilności makroekonomicznej gospodarki niezbędne jest prowadzenie polityki fiskalnej, która zapewniałaby długookresową stabilność finansów publicznych. W założeniach rada brała pod uwagę występujące zjawiska opóźnień reakcji w zakresie produkcji i inflacji na decyzje dotyczące zmian stóp procentowych. Długość opóźnień nie jest stała, ale średnio wynosi kilka kwartałów.
Narodowy Bank Polski nie zrealizował założonego celu polityki pieniężnej. Przez 11 miesięcy 2013 r. inflacja kształtowała się na poziomie od 0,2% do 1,3%, tj. poniżej dolnej granicy dopuszczalnych odchyleń od celu. Tylko w styczniu inflacja wyniosła 1,7% i mieściła się w dopuszczalnych granicach wahań.
Brak skuteczności realizacji celu był przede wszystkim wynikiem czynników niezależnych od banku centralnego. Ponadto na spadek inflacji poniżej celu oddziaływały decyzje Rady Polityki Pieniężnej podejmowane głównie w 2012 r. na podstawie przeszacowanych prognoz, w tym szczególnie decyzja o podwyżce stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego do wysokości 4,75% w maju 2012 r. oraz utrzymywanie jej na tym poziomie do listopada 2012 r. W największym stopniu na spadek inflacji w 2013 r. wpłynęło jednak silne obniżenie niektórych cen pozostających poza sferą oddziaływania Narodowego Banku Polskiego. Spadki cen energii wyniosły 1,5%, w tym gazu - 6%, paliw - 4%, a ceny żywności przetworzonej wzrosły o mniej niż 1%.
Gorsza od przewidywań koniunktura gospodarcza w kraju i za granicą utrudniała prognozowanie inflacji, co zwiększało niepewność Rady Polityki Pieniężnej przy podejmowaniu decyzji monetarnych w 2013 r. Rada Polityki Pieniężnej, podążając za spadkiem inflacji, dokonała sześciu obniżek stóp procentowych. W ramach całego cyklu rada obniżyła stopy procentowe NBP łącznie o 2,25 punktu procentowego. Najważniejsze znaczenie w realizacji polityki pieniężnej w 2013 r. miała stopa referencyjna Narodowego Banku Polskiego. W rezultacie stopa referencyjna NBP została obniżona z 4,75% do 2,5%, a więc do najniższego poziomu w historii. Stopa ta, określając rentowność operacji otwartego rynku, wpływała na oprocentowanie krótkoterminowych instrumentów rynku pieniężnego. W efekcie tych decyzji dynamika akcji kredytowych w drugim półroczu 2013 r. nieco przyspieszyła, choć nadal pozostała ograniczona. W szczególności zaczęły rosnąć kredyty konsumpcyjne, akcja kredytowa wzrosła ogółem o 4,1%. Koszty kredytów dla przedsiębiorców obniżyły się w skali roku średnio o ok. 2%. Najbardziej wzrosły kredyty mieszkaniowe, o 14,4 mld zł, w tym kredyty mieszkaniowe złotowe.
W okresie wrzesień-grudzień 2013 r. rada utrzymywała stopy procentowe na niezmienionym poziomie, co sprzyjało utrzymaniu się niskiej realnej stopy procentowej. Rada wydłużyła sygnalizowany okres prawdopodobnego utrzymania stóp procentowych na niezmienionym poziomie przynajmniej do końca I półrocza 2014 r. Był to ważny element komunikacji z otoczeniem, do której rada przywiązywała dużą wagę.
Podkreślić należy, że w 2013 r. Narodowy Bank Polski realizował politykę pieniężną w warunkach utrzymującej się nadpłynności sektora bankowego. Jej średni poziom w roku 2013 wyniósł 126 500 mln zł, tj. o ponad 30% więcej aniżeli w roku poprzedzającym.
Na wzrost płynności sektora bankowego najsilniej oddziaływały: skup walut obcych dokonywany przez Narodowy Bank Polski ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, wpłata części zysku Narodowego Banku Polskiego do budżetu państwa, wypłata dyskonta od bonów pieniężnych i inne czynniki o mniejszym zakresie oddziaływania.
Wynik finansowy Narodowego Banku Polskiego na koniec 2013 r. wyniósł zero wobec 5541 mln w 2012 r. Spadek wyniku finansowego był głównie spowodowany niższym wynikiem z operacji finansowych, przy jednoczesnym zmniejszeniu ujemnego wyniku z tytułu odsetek, dyskonta i premii.
Reasumując, powiem, że Komisja Finansów Publicznych przyjęła sprawozdanie z działalności Narodowego Banku Polskiego w 2013 r. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)