Szanowny Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! To swoisty egzamin dzisiaj, ten raport. Proszę pamiętać, że to egzamin nie tylko dla administracji rządowej, może przede wszystkim dla pracowników centrów pomocy rodzinie, ale także dla sądów, dla sędziów. Mam takie sygnały lokalne, że ciągle jeszcze, w szczególności sędziowie, podchodzą dosyć stereotypowo do priorytetów polityki prorodzinnej wynikającej z zapisów tej ustawy i często jeszcze postanowienia o umieszczeniu dzieci w rodzinie zastępczej wydawane są zbyt pochopnie. Chociaż ta liczba jest już mniejsza, to jednak czasami dzieci umieszcza się w rodzinach zastępczych niespełniających wymogów ustawowych czy też są pewne problemy z umieszczaniem dzieci u dziadków, szczególnie tam, gdzie rodzice pracują za granicą. (Dzwonek) Dlatego chciałbym pokazać ten problem w takiej sytuacji. Czy można byłoby, pani minister, próbować organizować wspólne szkolenia pracowników centrów pomocy rodzinie, sędziów i różnych innych pracowników, którzy się tym problemem zajmują, żeby także sędziowie zrozumieli, że niekoniecznie strona finansowa jest najważniejsza, ale najważniejsze jest dobro dzieci? Dziękuję.