6 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw (druki nr 1495 i 1601).

Poseł Tadeusz Woźniak:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pani Minister! Od kilku lat mamy do czynienia w Polsce z takim chocholim tańcem nad głowami naszych małych dzieci, naszych małych współobywateli. Kilka dni temu do mojego biura poselskiego przyszła kobieta, która powiedziała mniej więcej tak: Panie pośle, jak to się dzieje, że kiedy zaczynałam moją pracę, miałam zagwarantowane, że w wieku 55 lat pójdę na emeryturę, a przedłużyli mi okres zatrudnienia o 12 lat? Teraz jeszcze moim dzieciom dokładają jeden rok, a przecież nie ma żadnej reformy. Nie mówmy o jakiejś reformie. Ciągle pada tu słowo ˝reforma˝, ale nie ma reformy. Jest proste obniżenie wieku szkolnego o jeden rok, czyli z 7 do 6 lat, przez co dzieci o rok wcześniej wejdą na rynek pracy. To jest jedyny cel tego działania rządu, a nie troska o tych sześciolatków, nie troska o dzieci, nie troska o warunki, w jakich one się wychowują i kształcą. Chodzi o to, żeby nie spadła przypadkiem w Polsce stopa bezrobocia, żeby praca najemna była najtańsza, bo wtedy będzie to po prostu dla pewnej grupy ludzi, zapewne wspierających obecny rząd, niezwykle korzystne. (Dzwonek)

    Pani minister, proszę powiedzieć, po co ta kampania, ile pieniędzy wydaliście państwo na kampanię promującą posyłanie sześciolatków do szkół. Proszę nam jeszcze raz powiedzieć z pełną odpowiedzialnością, czy prawdą jest, że dzieci 6-letnie, które idą dzisiaj do szkoły, skończą edukację na poziomie licealnym i będą zdawały maturę w wieku lat osiemnastu, a te, które były urodzone w drugiej połowie roku, znajdą się na rynku pracy często jeszcze jako małoletni, jeśli nie dostaną się na wyższe studia. Dziękuję bardzo.