14 punkt porządku dziennego:

Poseł Andrzej Orzechowski:

    Szanowny Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Rozmawiamy rzeczywiście w warunkach swoistego paradoksu, bo mamy w Polsce, a także w Europie problemy z demografią, a z drugiej strony dosyć duża populacja ma problemy z płodnością. Jeśli pojawiają się jakieś metody leczenia niepłodności, wywołują ostre kontrowersje. Padało tutaj pewne sformułowanie o naprotechnologii, i to w takim kontekście, jakby naprotechnologia była w Polsce zabroniona. Przecież nic takiego nie ma miejsca i każdy, kto chce korzystać z tej metody, myślę, może to zrobić.

    Przez jednego z parlamentarzystów Ruchu Palikota rządowy program in vitro został określony jako program zastępczy. Właśnie nie, to nie jest program zastępczy, to jest program bardzo realny. Tak naprawdę to prowadzona do tej pory dyskusja o różnych projektach ustaw o in vitro była tematem zastępczym. Od wielu lat nie udało się uchwalić żadnych regulacji związanych z tym tematem, a projekty były od Sasa do Lasa: i bardzo lewicowe, i takie, które zakazywały in vitro, a do tego określały jakieś kary za stosowanie in vitro. Żadnej regulacji nie udało się uchwalić, a jak dotąd jesteśmy chyba trochę w lesie i nawet nie ratyfikowaliśmy konwencji bioetycznej Rady Europy, nie przyjęliśmy różnych dyrektyw Parlamentu Europejskiego, które regulują postępowanie z tkankami ludzkimi i zakazują m.in. praktyk eugenicznych czy selekcji płci, a także badań na embrionach czy tworzenia embrionów ludzkich do celów naukowych. W tym kontekście wydaje mi się, że powinniśmy jako parlament doprowadzić wreszcie do tego małego chociaż kroku, który może się okazać krokiem milowym, by ratyfikować konwencję bioetyczną Rady Europy i przyjąć dyrektywy, które regulują te bardzo podstawowe kwestie. Dziękuję bardzo.