4 punkt porządku dziennego:

Poseł Andrzej Orzechowski:

    Szanowny Panie Marszałku! Szanowna Pani Minister! Pakiet klimatyczny podpisany przez prezydenta Kaczyńskiego to ograniczenie emisji dwutlenku węgla. To dla gospodarki opartej na węglu, a taką gospodarką jest polska gospodarka, stosunkowo złe rozwiązanie. Niełatwo będzie Polsce spełnić obowiązki wynikające z obciążenia pakietowego, bowiem istotna jego część to tzw. program 3 x 20, który wymaga, aby do 2020 r. w krajach Unii zredukować o 20% emisję gazów cieplarnianych, zwiększyć efektywność wykorzystania energii także o 20% oraz podnieść o 20% wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych. Będzie miało to, myślę, dosyć duże znaczenie dla konkurencyjności naszej gospodarki, ale także dla sytuacji materialnej Polaków. Wymuszony rozwój energii uzyskiwanej ze źródeł odnawialnych oraz obciążenie producentów energii kosztami ekologicznymi może przekładać się na wyższe ceny elektryczności, gazu i ogrzewania.

    Zdaję sobie sprawę, że miesiącami rząd Donalda Tuska pracował nad złagodzeniem pakietu klimatycznego, i to dosyć skutecznie, niemniej propozycje, także te ujęte na mapie drogowej 2050, nie uwzględniają specyficznych uwarunkowań gospodarczych poszczególnych krajów, także naszych polskich uwarunkowań. Docelowo do 2050 r. redukcja emisji gazów cieplarnianych powinna wynieść od 80% do 95%, i to w sytuacji, kiedy kraje spoza Europy wcale się tą redukcją emisji nie przejmują. Raz już zakwestionowaliśmy sprawę pozwoleń na emisję, blokowaliśmy też rozwiązania forsowane w tym roku przez Unię Europejską.

    Chciałbym zadać wobec tego następujące pytania: Czy Polska będzie w stanie spełnić wymogi pakietu związane z emisją dwutlenku węgla? Czy zostaną podjęte kroki (Dzwonek) w kierunku zwiększenia przydziału uprawnień do emisji dwutlenku węgla dla Polski? Jakie działania są podejmowane, aby Polska uniknęła znaczącego wzrostu cen energii i ogrzewania? Dziękuję.